Cuerantuna Politécnica de Linares!!!

«Οι Κουαρεντούνας δημιουργήθηκαν από εκείνους που κάποτε ανήκαμε σε κάποια Πανεπιστημιακή Τούνα, και σήμερα, με μερικά χρονάκια παραπάνω και κάποια μαλλιά λιγότερα, ακόμα είμαστε ερωτευμένοι με τη μουσική μας, η φιλία μας άντεξε και παραμένει πιστή η αδυναμία μας στο κρασί και στις γυναίκες»

... όσο το κορμί αντέχει, θα είμαι Τούνος μέχρι να πεθάνω!

Μετά από δύο χρόνια δουλειάς και περισσότερο, ο Σύλλογος των Παλαιών Τούνος της Ανωτάτης Πολυτεχνικής Σχολής του Λινάρες, είδε να πραγματοποιείται ένα από τα όνειρά του, η έκδοση της πρώτης τους δισκογραφικής δουλειάς. Ένα έργο που περιλαμβάνει μια εγγραφή από 17 μουσικά κομμάτια στα οποία πραγματοποιείται μια διαδρομή μέσα από διαφορετικές εποχές και μέσω των οποίων, σκοπεύει να τιμήσει τη μνήμη των χρόνων τους στην Τούνα της Πανεπιστημιακής Σχολής του Πολυτεχνείου του Λινάρες.
Είναι ένα γκρουπ 28 ατόμων, από διαφορετικές γενιές, που ανήκαν σε διαφορετικές Τούνας με τις οποίες συνδέθηκε τα τελευταία χρόνια αυτό το πανεπιστημιακό κέντρο, με ένα κοινό πάθος, και εδώ και μερικά χρόνια αποφάσισαν να ξαναενωθούν για να σχηματίσουν αυτό τον Σύλλογο των παλιών Τούνων που κατάφερε να ξαναφέρει την εποχή της σερενάτας στη ζωή τους. Με την προσδοκία να δουν να εκπληρώνεται το όνειρο, να αναρτηθούν στα ταμπλώ του θεάτρου Θερβάντες για να παρουσιάσουν και να αφιερώσουν στην Λιναρέζικη κοινωνία μια δουλειά που έγινε με πολύ μεράκι. Έναν δίσκο με τον οποίον θα δραπετεύουν από την Τοματίνα, κάνοντας ένα τραγούδι που τόσα έχει σημάνει στη ζωή τους.

Η παρουσίαση
Αγκαλιάστηκαν από τις Δημοτικές αρχές και με την παρουσία του αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου του Χαέν, διέσχισαν, μέσα από την ιστορία ενός παιδιού που ήθελε να είναι τούνος, τα διαφορετικά θέματα που εσωματώνουν στην πρώτη τους δισκογραφική δουλειά. Μια δραστηριότητα που ενισχύθηκε με την παρουσία του τενόρου Joaquín Robles Martínez, αλλά και με την υποδοχή του πολυάριθμου κοινού που ήρθε να τους συνοδεύσει ομαδικά κατά τη διάρκεια της ερμηνείας μερικών κομματιών τους.

To πρόγραμμαο Σύλλογος των Παλαιών Τούνος της Ανωτάτης Πολυτεχνικής Σχολής του Λινάρες, δημιουργήθηκε τον Οκτώβρη του 2000. Είναι αδελφοποιημένοι με την Cuarentuna της πόλης του Oviedo εδώ και τρία χρόνια και παρουσιάστηκαν στο θέατρο Campoamor αυτής της πόλης στις 3 Ιουνίου μαζί με την πανεπιστημιακή Cuarentuna του Las Palmas, την Paleontuna του México, την πανεπιστημιακή της Pamplona, και το Orfeao του Oporto επ' ευκαιρία του εορτασμού του πρώτου διεθνούς διαγωνισμού των cuarentunas.

Ιστορία της Τούνας
Το έτος 1212, επί βασιλείας Αλφόνσο VIII, ιδρύθηκε στην Παλένθια, περιοχή της Καστίγια ι Λεόν, το πρώτο «Γενικό Σπουδαστήριο», πρόδρομος των κατοπινών Πανεπιστημίων. Σ' αυτές τις Γενικές Σπουδές και σ' αυτές οι οποίες διαδοχικά δημιουργήθηκαν, παρακολουθούσαν νέοι κάθε οικονομικής κατάστασης και από τους οποίους αναδύθηκαν οι σοπίστας, πρόδρομοι των τούνος.

Οι σοπίστας ήταν φτωχοί φοιτητές που με τις μουσικές τους, τη συμπάθεια που προκαλούσαν και πονηριές έτρεχαν σε ταβέρνες, σε μοναστήρια, σε δρόμους και σε πλατείες, με αντάλλαγμα φαγητό ή μερικά κέρματα, που τους βοηθούσαν να συνεχίζουν τις σπουδές τους.
Πήραν το όνομα σοπίστας γιατί πάντα πήγαιναν προετοιμασμένοι με ένα κουτάλι κι ένα πηρούνι από ξύλο, τα οποία τους επέτρεπαν να τρώνε οπουδήποτε.
Αυτό το κουταλοπήρουνο από ξύλο, κεντημένο στις παραδοσιακές στολές τους, είναι σήμερα το σύμβολο σε όλες τις πανεπιστημιακές τούνας.

Όταν νύχτωνε και η καμπάνα χτυπούσε μία φορά, έβγαιναν και σκαρφάλωναν στα μπαλκόνια για ερωτικές συναντήσεις με τις γυναίκες που ήταν πρόθυμες. Κουβαλούσαν τις κιθάρες, λαούτα, μπαντουρίας (τρίχορδα) και το απαραίτητο φανάρι, και προσπαθούσαν να ξεγλιστρίσουν ακροπατώντας απ' το αγκίστρι των απεσταλμένων επιστατών της τήρησης της τάξης.

Έτσι οι σοπίστας είναι η ισπανική εκδοχή ενός φαινομένου γενικευμένου στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, που ονομάζονταν γκολιάρδος, οι οποίοι αντιπροσώπευαν το Πανεπιστήμιο της Βοημίας, ζώντας σαν διασκεδαστές και τροβαδούροι. Σήμερα θεωρούνται οι τούνος απευθείας κληρονόμοι των "Mester de Juglaria".

Η πρώτη γραπτή αναφορά στους σοπίστας, βρέθηκε το 1300 στο Συνταγματικό Χάρτη του Πανεπιστημίου της Λερίδα, που απαγορεύονταν οι νυχτερινές βόλτες των φοιτητών κι εκείνοι εκτονώνονταν στα μουσικά τους όργανα.

Το τραγούδι νούμερο 6, από το cd της Cuarentuna de Linares που τραγουδάει ο Manuel, είναι ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια! Ακούστε το... και ανακτείστε το...

Tuna Compostelana

Περνάει η Τούνα στο Santiago
Tραγουδώντας τρυφερές ερωτικές μπαλάντες
Μετά η νύχτα με την ηχώ της
Τις κυλά σε όλα τα μπαλκόνια
Κι εκεί στο τέμπλο του APOSTOL Santo
Μια μικρή κλαίει μπροστά στον Κύριό της
Γιατί στην κάπα του Τούνου που λατρεύει
Δεν έφτασαν οι κορδέλες που του κέντησε!
Γιατί στην κάπα του Τούνου που λατρεύει
Δεν έφτασαν οι κορδέλες που του κέντησε!

Ρεφρέν
Όταν η Τούνα σου κάνει καντάδα
Μην ερωτεύεσαι Κομποστελάνα
Γιατί κάθε κορδέλα που στολίζει την κάπα μου
καταλαμβάνει ένα κομματάκι καρδιάς
Ay tra la la lai la la la
Μην ερωτεύεσαι Κομποστελάνα
Κι άσε την Τούνα να περνά
Με το tra la la la la της.

Σήμερα περνά η γιορτινή Τούνα
Τραγουδώντας και παίζοντας το γαμήλιο εμβατήριο
Χτυπούν οι καμπάνες της γιορτής
Κι ερήμωσε το Πανεπιστήμιο
Κι εκεί στο τέμπλο του APOSTOL Santo
Με τον φοιτητή, σήμερα πρόκειται να παντρευτεί
Η Γαλικιανή μελένια και ζηλιάρα
Που ακούγοντας αυτό το στιχάκι δε θα ξανακλάψει.

Μετ Γητ

Όταν ο Μανουέλ πριν λίγες μέρες μου έστειλε το λινκ από το σάιτ της Cuerantuna Politécnica de Linares, χάρηκα απίστευτα πρώτα για τον ίδιον! Μετά για όλη την Κουαρεντούνα, κι ύστερα για όλους εμάς που και μπορούμε να ανακτήσουμε το σιντί ολόκληρο! Μπράβο τους και πολύ τους χαίρομαι! Μεράκι και όχι κερδοσκοπική ηχογράφηση!!!

ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ! ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ! ΑΠΟ ΜΕΡΑΚΙ ΚΑΙ ΜΕ ΜΕΡΑΚΙ!

Πρώτα λοιπόν είχαμε τις Τούνας! Φοιτητές στα πανεπιστήμια... Έρωτες, συνδυαστικά με λίγα λεφτά για επιβίωση και σπουδές...

Ναι, αλλά ο Τούνος έχει το τραγούδι και τη σερενάτα στην καρδιά του! Δεν ζει χωρίς αυτό... Κι αν μεγαλώσανε, Τούνος έμειναν!

Κι έτσι δημιουργήθηκαν σιγά σιγά οι Κουαρεντούνας! Των σαράντα και κάτι... και των πενήντα και κάτι και των εξήντα και κάτι και γενικώς...

Πόσο μοιάζουμε οι δυο λαοί! Οι καντάδες μας! Αυτό είναι η Τούνα! Οι κανταδόροι της Ζακύνθου και της Κεφαλονιάς και της Κέρκυρας... και... των επτανήσων γενικά και όχι μόνο!

Απλά οι Ισπανοί ήταν λίγο πιο οργανωμένοι. Ξεκινούσαν από τα πανεπιστήμια.

Εμείς πάλι είμαστε κλασικοί καψούρηδες και χαβαλέδες! Κάτω απ' τα παράθυρά της να τη σπάσουμε και του μπαμπά της! :)

Manuel, mis mas sinceras felicitaciones!
¡¡¡Estás Maravilloso!!! Me siento muy orgullosa de ti.
Suerte! Suerte! Suerte! ;)
Os echo mucho mucho de menos...
Un abrazo fuerte fuerte!