Κυριακή 15 Ιουνίου 2008

Cuerantuna Politécnica de Linares!!!


«Οι Κουαρεντούνας δημιουργήθηκαν από εκείνους που κάποτε ανήκαμε σε κάποια Πανεπιστημιακή Τούνα, και σήμερα, με μερικά χρονάκια παραπάνω και κάποια μαλλιά λιγότερα, ακόμα είμαστε ερωτευμένοι με τη μουσική μας, η φιλία μας άντεξε και παραμένει πιστή η αδυναμία μας στο κρασί και στις γυναίκες»

... όσο το κορμί αντέχει, θα είμαι Τούνος μέχρι να πεθάνω!



Μετά από δύο χρόνια δουλειάς και περισσότερο, ο Σύλλογος των Παλαιών Τούνος της Ανωτάτης Πολυτεχνικής Σχολής του Λινάρες, είδε να πραγματοποιείται ένα από τα όνειρά του, η έκδοση της πρώτης τους δισκογραφικής δουλειάς. Ένα έργο που περιλαμβάνει μια εγγραφή από 17 μουσικά κομμάτια στα οποία πραγματοποιείται μια διαδρομή μέσα από διαφορετικές εποχές και μέσω των οποίων, σκοπεύει να τιμήσει τη μνήμη των χρόνων τους στην Τούνα της Πανεπιστημιακής Σχολής του Πολυτεχνείου του Λινάρες.
Είναι ένα γκρουπ 28 ατόμων, από διαφορετικές γενιές, που ανήκαν σε διαφορετικές Τούνας με τις οποίες συνδέθηκε τα τελευταία χρόνια αυτό το πανεπιστημιακό κέντρο, με ένα κοινό πάθος, και εδώ και μερικά χρόνια αποφάσισαν να ξαναενωθούν για να σχηματίσουν αυτό τον Σύλλογο των παλιών Τούνων που κατάφερε να ξαναφέρει την εποχή της σερενάτας στη ζωή τους. Με την προσδοκία να δουν να εκπληρώνεται το όνειρο, να αναρτηθούν στα ταμπλώ του θεάτρου Θερβάντες για να παρουσιάσουν και να αφιερώσουν στην Λιναρέζικη κοινωνία μια δουλειά που έγινε με πολύ μεράκι. Έναν δίσκο με τον οποίον θα δραπετεύουν από την Τοματίνα, κάνοντας ένα τραγούδι που τόσα έχει σημάνει στη ζωή τους.

Η παρουσίαση
Αγκαλιάστηκαν από τις Δημοτικές αρχές και με την παρουσία του αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου του Χαέν, διέσχισαν, μέσα από την ιστορία ενός παιδιού που ήθελε να είναι τούνος, τα διαφορετικά θέματα που εσωματώνουν στην πρώτη τους δισκογραφική δουλειά. Μια δραστηριότητα που ενισχύθηκε με την παρουσία του τενόρου Joaquín Robles Martínez, αλλά και με την υποδοχή του πολυάριθμου κοινού που ήρθε να τους συνοδεύσει ομαδικά κατά τη διάρκεια της ερμηνείας μερικών κομματιών τους.

To πρόγραμμαο Σύλλογος των Παλαιών Τούνος της Ανωτάτης Πολυτεχνικής Σχολής του Λινάρες, δημιουργήθηκε τον Οκτώβρη του 2000. Είναι αδελφοποιημένοι με την Cuarentuna της πόλης του Oviedo εδώ και τρία χρόνια και παρουσιάστηκαν στο θέατρο Campoamor αυτής της πόλης στις 3 Ιουνίου μαζί με την πανεπιστημιακή Cuarentuna του Las Palmas, την Paleontuna του México, την πανεπιστημιακή της Pamplona, και το Orfeao του Oporto επ' ευκαιρία του εορτασμού του πρώτου διεθνούς διαγωνισμού των cuarentunas.

Ιστορία της Τούνας
Το έτος 1212, επί βασιλείας Αλφόνσο VIII, ιδρύθηκε στην Παλένθια, περιοχή της Καστίγια ι Λεόν, το πρώτο «Γενικό Σπουδαστήριο», πρόδρομος των κατοπινών Πανεπιστημίων. Σ' αυτές τις Γενικές Σπουδές και σ' αυτές οι οποίες διαδοχικά δημιουργήθηκαν, παρακολουθούσαν νέοι κάθε οικονομικής κατάστασης και από τους οποίους αναδύθηκαν οι σοπίστας, πρόδρομοι των τούνος.

Οι σοπίστας ήταν φτωχοί φοιτητές που με τις μουσικές τους, τη συμπάθεια που προκαλούσαν και πονηριές έτρεχαν σε ταβέρνες, σε μοναστήρια, σε δρόμους και σε πλατείες, με αντάλλαγμα φαγητό ή μερικά κέρματα, που τους βοηθούσαν να συνεχίζουν τις σπουδές τους.
Πήραν το όνομα σοπίστας γιατί πάντα πήγαιναν προετοιμασμένοι με ένα κουτάλι κι ένα πηρούνι από ξύλο, τα οποία τους επέτρεπαν να τρώνε οπουδήποτε.
Αυτό το κουταλοπήρουνο από ξύλο, κεντημένο στις παραδοσιακές στολές τους, είναι σήμερα το σύμβολο σε όλες τις πανεπιστημιακές τούνας.

Όταν νύχτωνε και η καμπάνα χτυπούσε μία φορά, έβγαιναν και σκαρφάλωναν στα μπαλκόνια για ερωτικές συναντήσεις με τις γυναίκες που ήταν πρόθυμες. Κουβαλούσαν τις κιθάρες, λαούτα, μπαντουρίας (τρίχορδα) και το απαραίτητο φανάρι, και προσπαθούσαν να ξεγλιστρίσουν ακροπατώντας απ' το αγκίστρι των απεσταλμένων επιστατών της τήρησης της τάξης.

Έτσι οι σοπίστας είναι η ισπανική εκδοχή ενός φαινομένου γενικευμένου στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, που ονομάζονταν γκολιάρδος, οι οποίοι αντιπροσώπευαν το Πανεπιστήμιο της Βοημίας, ζώντας σαν διασκεδαστές και τροβαδούροι. Σήμερα θεωρούνται οι τούνος απευθείας κληρονόμοι των "Mester de Juglaria".

Η πρώτη γραπτή αναφορά στους σοπίστας, βρέθηκε το 1300 στο Συνταγματικό Χάρτη του Πανεπιστημίου της Λερίδα, που απαγορεύονταν οι νυχτερινές βόλτες των φοιτητών κι εκείνοι εκτονώνονταν στα μουσικά τους όργανα.

Το τραγούδι νούμερο 6, από το cd της Cuarentuna de Linares που τραγουδάει ο Manuel, είναι ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια! Ακούστε το... και ανακτείστε το...

Tuna Compostelana

Περνάει η Τούνα στο Santiago
Tραγουδώντας τρυφερές ερωτικές μπαλάντες
Μετά η νύχτα με την ηχώ της
Τις κυλά σε όλα τα μπαλκόνια
Κι εκεί στο τέμπλο του APOSTOL Santo
Μια μικρή κλαίει μπροστά στον Κύριό της
Γιατί στην κάπα του Τούνου που λατρεύει
Δεν έφτασαν οι κορδέλες που του κέντησε!
Γιατί στην κάπα του Τούνου που λατρεύει
Δεν έφτασαν οι κορδέλες που του κέντησε!

Ρεφρέν
Όταν η Τούνα σου κάνει καντάδα
Μην ερωτεύεσαι Κομποστελάνα
Γιατί κάθε κορδέλα που στολίζει την κάπα μου
καταλαμβάνει ένα κομματάκι καρδιάς
Ay tra la la lai la la la
Μην ερωτεύεσαι Κομποστελάνα
Κι άσε την Τούνα να περνά
Με το tra la la la la της.

Σήμερα περνά η γιορτινή Τούνα
Τραγουδώντας και παίζοντας το γαμήλιο εμβατήριο
Χτυπούν οι καμπάνες της γιορτής
Κι ερήμωσε το Πανεπιστήμιο
Κι εκεί στο τέμπλο του APOSTOL Santo
Με τον φοιτητή, σήμερα πρόκειται να παντρευτεί
Η Γαλικιανή μελένια και ζηλιάρα
Που ακούγοντας αυτό το στιχάκι δε θα ξανακλάψει.
Μετ Γητ

Όταν ο Μανουέλ πριν λίγες μέρες μου έστειλε το λινκ από το σάιτ της Cuerantuna Politécnica de Linares, χάρηκα απίστευτα πρώτα για τον ίδιον! Μετά για όλη την Κουαρεντούνα, κι ύστερα για όλους εμάς που και μπορούμε να ανακτήσουμε το σιντί ολόκληρο! Μπράβο τους και πολύ τους χαίρομαι! Μεράκι και όχι κερδοσκοπική ηχογράφηση!!!

ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ! ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ! ΑΠΟ ΜΕΡΑΚΙ ΚΑΙ ΜΕ ΜΕΡΑΚΙ!




Πρώτα λοιπόν είχαμε τις Τούνας! Φοιτητές στα πανεπιστήμια... Έρωτες, συνδυαστικά με λίγα λεφτά για επιβίωση και σπουδές...

Ναι, αλλά ο Τούνος έχει το τραγούδι και τη σερενάτα στην καρδιά του! Δεν ζει χωρίς αυτό... Κι αν μεγαλώσανε, Τούνος έμειναν!

Κι έτσι δημιουργήθηκαν σιγά σιγά οι Κουαρεντούνας! Των σαράντα και κάτι... και των πενήντα και κάτι και των εξήντα και κάτι και γενικώς...

Πόσο μοιάζουμε οι δυο λαοί! Οι καντάδες μας! Αυτό είναι η Τούνα! Οι κανταδόροι της Ζακύνθου και της Κεφαλονιάς και της Κέρκυρας... και... των επτανήσων γενικά και όχι μόνο!

Απλά οι Ισπανοί ήταν λίγο πιο οργανωμένοι. Ξεκινούσαν από τα πανεπιστήμια.

Εμείς πάλι είμαστε κλασικοί καψούρηδες και χαβαλέδες! Κάτω απ' τα παράθυρά της να τη σπάσουμε και του μπαμπά της! :)

Manuel, mis mas sinceras felicitaciones!
¡¡¡Estás Maravilloso!!! Me siento muy orgullosa de ti.
Suerte! Suerte! Suerte! ;)
Os echo mucho mucho de menos...
Un abrazo fuerte fuerte!

27 σχόλια:

Antoine είπε...

Είδες πόσο μοιάζουν οι μεσογειακοί λαοί! Απίστευτο!

Έχεις μια προκλησούλα στη Χουακίνα...

μαριάννα είπε...

Καλημέρα ματάκια μου! Το βράδυ ε; Γιατί φεύγω... Ευχαριστώ πολύ!!!

Φιλιά! Καλή Κυριακή!

Antoine είπε...

Οκ!

ΠροΣκλησούλα ήθελα να γράψω!

μαριάννα είπε...

Δεν είδα καν ότι έλειπε το Σ! ;)

Ανώνυμος είπε...

Αααααα !!!... Εγώ εδώ , ... κινδυνεύω ...
να ερωτευθώ ....

Ανώνυμος είπε...

Και το τοπίο στην φωτογραφία μοιάζει με Ελλάδα, όπου κι αν έχω πάει η μεσόγειος είναι το πιο ωραίο μέρος, ίσως γιατί είναι οικείο. Όμορφες στιγμές έχεις ζήσει γητεύτρια!

μαριάννα είπε...

silia

Όταν η Τούνα σου κάνει καντάδα
Μην ερωτεύεσαι Κομποστελάνα
Γιατί κάθε κορδέλα που στολίζει την κάπα μου
καταλαμβάνει ένα κομματάκι καρδιάς
Ay tra la la lai la la la
Μην ερωτεύεσαι Κομποστελάνα
Κι άσε την Τούνα να περνά
Με το tra la la la la της.



Πολύ νορμάλ σε βρίσκω! ;)
Όταν ήρθε στο σχολείο μας τον ερωτεύθηκε όλο το Φάληρο! Χόρεψε ένα φλαμένκο με την Ίνμα κι έπαιξε κιθάρα και τραγούδησε και λιώσανε όλες οι γυναίκες! Μικρές, μεγάλες, μεσόκοπες, όλες!

Κάθε φορά που τον περιμένανε ή στην πατρίδα του ή στη δική μας, έπεφτε πανικός και όργιο ετοιμασίας. Βγαίνανε καθρεφτάκια, κραγιόν, τσατσάρες κι αρώματα και κοιτάζονταν όλες στα τζάμια, στις βιτρίνες... όπου βρίσκανε.

Απίστευτα γοητευτικός Ισπανός, πολύ στυλάκι Μπαντέρας, αλλά το ξέρει ρε γαμώτο. Όχι ότι από αυτό χάνει γοητεία, απλά τρομάζει ως προς την αξιοπιστία.

Αν και από πείρα, οι ωραίοι είναι ψωνάκια μεν, αλλά καλά παιδιά.

Πάντως οι Ισπανοί, δεν είναι τόσο ωραίοι όσο οι Έλληνες. Αλλά είναι τρελά γοητευτικοί. Και τόσο ερωτικοί... γιατί ακόμα παίζουν τη γυναίκα. Πολιορκούν, φλερτάρουν, διεκδικούν, απροκάλυπτα και δυναμικά. Σε κάνουν να νιώθεις θηλυκό.

Ενώ ο Έλληνας, έχει ψωνιστεί και έχει χάσει την ταυτότητά του σαν άντρας!

ΑΝΤΡΑΣ!

Κάποτε η λέξη αυτή σήμαινε πολλά καλά και όμορφα. Και μ' άρεσεεεεε! Έτσι όπως μου είχε μάθει ο πατέρας μου πως είναι ο άντρας και πώς πρέπει να είναι η γυναίκα. Στους παραδοσιακούς τους ρόλους. Τους πανέμορφους...

Τώρα... κάτι που αντρέψανε οι γυναίκες, κάτι που θηλυκέψανε οι άντρες κι η κοκκινοσκουφίτσα έγινε Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑΣ, γίναμε μαλλιά κουβάρια. ;)

μαριάννα είπε...

elena

Όντως η Μεσόγειος είναι απίστευτα ίδια παντού! Δε φαντάζεσαι πόσο! Όσο πιο πολύ τους ζεις, τόσο πιο πολλά κοινά βρίσκεις! Ειδικά με τους Ισπανούς, μοιάζουμε τρελά.

Ναι Ελενάκι μου. Αλήθεια είναι. Είμαι πλήρης. Έχω ζήσει πολύ όμορφες στιγμές στη ζωή μου. Αμέτρητες οι ομορφιές...

Και υπερκαλύπτουν τις ελάχιστες φρίκες που έφαγα στο τέλος του γάμου μου.

Αλλά η ζωή είναι γενναιόδωρη και ανταμείβει. Να το θυμόσαστε αυτό εσείς οι νέες. Όταν πιάνεις πάτο εύκολα βγαίνεις αφρό... Και τα καλύτερα έρχονται όταν νομίζεις ότι η ζωή τέλειωσε. ;)

Και δεν τα επιλέγεις. Σε βρίσκουν εκείνα... Απίστευτο το πόσο ξέρουν πού θα σε βρουν! :)))

Φιλιά!!!

νασειχα είπε...

Καλημέρα,
Συμφωνώ πως οι ισπανοί είναι ο πιο κοντινός μας λαός σε νοοτροπία αλλά πιο οργανωμένος, γι'αυτό και μπορούμε να ζήσουμε στην ισπανία.
Επίσης έχουν μακράν την καλύτερη κουζίνα. Μπορείς να τσιμπίσεις φρεσκομαγειρεμένο φαί στα πιο απίθανα μέρη.
Εγώ έζησα στην γαλικία και ξαφνικά ανακάλυψα πως ισπανία δεν σημαίνει ανδαλουσία και φλαμένκο. Ο βορράς είναι μοναχικός, ιδιαίτερος και λίγο πιο αιθέριος. Ο νότος είναι πιο γήινος.

μαριάννα είπε...

νασειχα

Καλημέρα! Η βόρεια Ισπανία είναι ο τόπος που δεν γνωρίζω καθόλου. Μέχρι Σαλαμάνκα έχω πάει και μέχρι Βαρκελώνη από την άλλη μεριά.
Είναι ένα κομμάτι που σκέφτομαι να το ζήσω στο μέλλον. Με όσους φίλους έχω μιλήσει, συμφωνούν μαζί σου και πραγματικά θα ήθελα να το γνωρίσω, όχι απλά εκδρομικά.
Φυσικά και συμφωνώ ως προς την κουζίνα! Τρελαίνομαι για την ισπανική μαγειρευτή κουζίνα! Ότι έχω φάει είναι πεντανόστιμο και μαγειρεμένο με πολύ μεράκι. Δεν μαγειρεύουν για να φάνε απλά. Μαγειρεύουν γιατί το γουστάρουν. Αυτό που γίνεται και σε μας στην Κρήτη. Πολλά κοινά με την Κρήτη έχω βρει στην Ανδαλουσία. Πάρα πολλά! Για βορρά δεν ξέρω, αλλά στη Σαλαμάνκα που μας έστειλαν κάποιοι φίλοι Αστουριάνοι σε ένα ρεστωράν, να φάμε γουρουνόπουλο γάλακτος ψητό, ακόμα το συζητάμε.;)
Και στη Μαδρίτη έχουμε φάει εκλεκτά μαγειρευτά σε παραδοσιακά εστιατόρια των Μαδριλένων και όχι των τουριστών.
Είναι ένα απέναντι από το Δημαρχείο στο κάτω μέρος της Μαγιόρ, εκπληκτικό!
Σου χρωστάω διαδρομές για τη μηχανή σας. Δεν τις έχω ξεχάσει...

Καλή βδομάδα!

νασειχα είπε...

Για τους λάτρεις του ψαριού και των θαλασσινών η Βόρεια Ισπανία είναι ένας επίγειος παράδεισος (έρχονται με το ρεύμα του Μεξικού βλέπεις γι΄αυτό και η ποικιλία είναι μεγάλη).
Οι gallegos είναι όμορφος κόσμος και πολύταξιδεμένος. Η θάλασσα κυλάει μέσα τους όχι με την έννοια της περιπέτειας αλλά της ζωής και του μόχθου και των ναυαγιών. Και αυτό βγαίνει στο τοπίο, άγρια βράχια απόκρυμνα, και ο ατλαντικός απέραντος μπροστά σου να σε καλεί. Η κέλτικη φύση τους φωνάζει από μακριά, ειδικά στη μουσική. Έχουν εκλεκτική συγγένεια με τους Ιρλανδούς.
Και η γλώσσα τους ένα πάντρεμα castellano και πορτογαλικά. Να σου μιλήσει ντόπιος να μην καταλάβεις από που σου ήρθε. Δυστυχώς μόνο τα τελευταία χρόνια μαθαίνουν τα παιδιά συστηματικά τα gallego στα σχολεία γιατί με τη δικτατορία είχαν μεγάλους περιορισμούς και τους είχαν ποτίσει με την αίσθηση ντροπής για τη γλώσσα και την καταγωγή τους.
Όσο για τη διαδρομή μην μου ανυσηχείς. Όταν θα έχεις όρεξη και χρόνο πες μου.
Φιλιά

Juanita La Quejica είπε...

Στον Ciriako είχες φάει καλά Μαριάννα μου; Μάλλον, έτσι που το περιγράφεις. Το καλύτερο cocido madrileño, αχ! Πέρισυ ήταν κλειστός όταν πήγαμε, λογικό, Αύγουστος βλέπεις.
Η Γαλικία είναι το μοναδικό μέρος της Ισπανίας που ακόμα δεν έχω επισκεφθεί, το κόψαμε στην μέση το Camino de Santiago και προτιμήσαμε να μείνουμε στη Χώρα των Βάσκων. Σύντομα όμως θα φτάσουμε ελπίζω και στην La Coruña.
Κάθε γωνιά έχει την δική της τελείως ξεχωριστή ταυτότητα, αυτό νοιώθω ότι ισχύει έντονα στην Ισπανία. Και το σημαντικότερο είναι ότι προστατεύουν την μοναδικότητά τους, ακόμα και σήμερα, έστω, με τις δυσκολίες του εξαμερικανισμού της υφηλίου.
Στέλνω και ένα όμορφο τραγούδι από τον Βορρά.
Carlos Núñez y Dulce Pontes - Lela

μαριάννα είπε...

Juanita La Quejica

Α βρε Χουανιτάκι απίθανο! Ναι στην Casa Ciriaco, με είχαν πάει φίλοι Μαδριλένοι!!!:)
Ένα θα σου πω. Ότι εγώ δεν είμαι φίλος του κουταλιού και ψιλοσπάστηκα όταν μου είπαν θα παραγγείλουμε εμείς για σένα, αλλά από ευγένεια είπα οκ, στο παραδοσιακό πιάτο που πρότειναν, που ήταν σούπα με μπακαλιάρο και φασόλια μέσα! Έγλειψα και το πιάτο!!! Έπαθα πλάκα!!! Και όλα τα πιάτα ήταν θεϊκά καθώς και τα γλυκά! Του ονείρου!
Τον βορρά πάμε να τον εξερευνήσουμε παρέα και να κάνουμε πεζοπορία τα 700χμ... του Camino de Santiago ;)
Μια φίλη μου εδώ το έκανε οικογενειακώς και το απόλαυσαν τρελά.
Καλάααα... θα οργανωθούμε τώρα που έρχομαι.
Έχω κι άλλη πρόταση μούι εσπεθιάλ παρά τι! ;)
Το τραγούδι όνειρο. Ευχαριστούμε! Νοσταλγικό πολύ κι αγαπημένο! Ανάμεσα σε φάντο και σε ισπανικό!
Δεν ξέρω αν καταλάβατε ότι μπορείτε να πάρετε όλο το σιντί της Κουαρεντούνας του Λινάρες από τη σελίδα τους.

Από δω πατάτε μουσική και μπορείτε να πάρετε όλο το σιντί

Καλή βδομάδα!

Ανώνυμος είπε...

Μπρε κορασια,εκτος που μας εχετε Ξ Ε Λ Ι Γ Ω Σ Ε Ι!!! δεν γραφετε κανεναν 'Μπλε Οδηγο' να πλημμυρισετε(δεν μπορω να πω το αλλο,τρωμε τωρα) στο ευρω!;
Κυρια Γητ,του Λαζοπουλου δεν εισαι,του ΓΑΠ,του ΚΚΕ,του Συριζα επισης,αλλα οτι εισαι ΕΓΚΑΘΕΤΗ του Ισπανικου Υπουργειου Τουρισμου,και Πολιτισμου κανει μπαμ!!

-ΑΤΠ-

ΥΓ.Τα σεβη μου στα πατριωτακια (τους Ελβετοι,ντεϊ) που βαλαν στα διχτυα τους Πορτογαλοι!ΓΙΟΥΠΙ!

μαριάννα είπε...

-ΑΤΠ-

:)))))))))
Το ομολογώ. Αυτός ο μανουλομάνουλος ο Θαπατέρο, με παρέσυρε στο ρέμα, μάνα μου δεν είναι ψέμα!

Δεν μπόρεσα να του αντισταθώ του άντρα. Ανταλλακτικά μου υπεσχέθη 3κιλά τσορίθος το χρόνο για 15 έτη και δωρεάν τσούρος εφ' όρου ζωής για πρωινό όταν και όποτε βρεθώ στην Ισπανία!

Κανονίσου γιατί ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτη μας, στα μεγάλα νησιά τα ελληνικά και του χάρτη μας! ;)

Τα ελβετάκια τα καρντάσια, αστέρια έτσι; :)))))))))))

Ένα θα σου πω. Στο Σάλτσμπουργκ, 100 λήαρ τζετ με Ρώσους ζαπλού, με συνοδεία λουλού, ξανθουλού, σεξουλού! Πώς να γλιτώσεις το γιαουρτλού; Τί να σου κάνουνε και τα παιδιά μας; Θολώσανε... :ΡΡΡΡΡΡ

Κι ο Νικοπολίδης είχε θολώσει και βγήκε απ' το τέρμα να πάει μια βόλτα... να ξελαμπικάρει κι έκατσε ο διάολος τότε.

Όταν είναι να σε βρει η κακιά η ώρα... θα σε βρει παντού φιλενάδα.
Και μέσα και έξω απ' τα δίχτυα!

Ανώνυμος είπε...

Ε,ΑΜΑ ΠΙΑ!Με τον ιδιο τροπο 'δικαιολογησα' κι εγω την εξοδο του Αντονι!!Πως τον βλεπεις,μενει στο Λιμανι φετος ή θα παρετε τον Μιρτσο;Μενει ελευθερος μαθαινω (απ' το Δαφνι).

Φιλιαα!!
-ΑΤΠ-

μαριάννα είπε...

-ΑΤΠ-

Λοιπόν όσο ΤΕΡΑΣΤΙΑ έξυπνη είμαι, άλλο τόσο ηλίθια νιώθω στις προβλέψεις μου. Γι αυτό και δεν διακινδυνεύω πια.
Δεν έχω κάνει ποτέ πρόβλεψη και να κάτσει!
Αδυνατώ να προσεγγίσω το μυαλό του μέσου Έλληνα, πόσο μάλλον του Γερμανού.

Πλέον εναποθέτω τις ελπίδες μου στην τύχη... Ότι τους φωτίσει! ;)

Έτσι κι αλλιώς προ πολλού έκοψα τις επενδύσεις ονείρων σε ελληνικά κινητά κι ακίνητα. Για να μην τρέχω και στο Κτηματολόγιο... :Ρ

Φιλιά μικρό!

Ανώνυμος είπε...

'Ολο για εκδρομές και συναντήσεις λέτε και ζηλεύω :(

μαριάννα είπε...

elena

Είναι ένας έρωτας αγιάτρευτος για μένα τα ταξίδια! Πάθος τρελό... από παιδί. Τσιγγάνα τελείως. Μια καρδιά εδώ κι άλλη μια πιο πέρα. Ήθελα έναν κόσμο χωρίς σύνορα, μα με ταυτότητα ξεχωριστή. Αγαπώ τη διαφορετική κουλτούρα του κάθε λαού και θέλω να τη γνωρίζω.
Αλλά δε με φτάνει αυτή η ζωή. Ήθελα να 'χα πιο πολλές...
Θα έρθεις Ελλάδα καλοκαίρι; Όποτε κι αν έρθεις, θα σε περιμένουμε. Κι όταν η παρέα είναι καλή, περνάμε καλά παντού. ;)

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω αν θα κατεβώ, ελπίζω να τα καταφέρω.
Ευχαρισστώ πολύ πάντως για την πρόσκληση, θα χαρώ πολύ να δω αυτούς που διαβάζω! :)

Θράσος είπε...

Πόσα μαθαίνω!!!!

μαριάννα είπε...

θράσος

Ελπίζω όμορφα... ;)

Φιλιά!

neoinileias είπε...

αρκετά καλή προσπάθεια , συγχαρητήρια

μαριάννα είπε...

neoinileias

Να είσαι καλά! Ευχαριστώ εκ μέρους τους! Όταν η προσπάθεια γίνεται από αγάπη και μεράκι, συγκινεί έτσι κι αλλιώς.

Ελπίζω να μην σας κουνήσει άλλο βρε παιδιά εκεί και να εκτονώθηκε πια! Να ησυχάσετε...

Χαιρετώ!

Leonor Quintana είπε...

Τέλειο άρθρο! Ευχαριστώ!!!
(Κρίμα που δεν μπόρεσα να ακούσω το τραγούδι...)

μαριάννα είπε...

Leonor Quintana

Ευχαριστώ πολύ κι εγώ για το σχόλιό σου! Εύχομαι καλή χρονιά δημιουργική! Χαίρομαι που σε γνωρίζω! Είδα τα ιστολόγιά σου και με ενδιαφέρουν πολύ. Το τραγούδι το ανέβασα πάλι, μπορείς να το ακούσεις. :)

μαριάννα είπε...

Αν δεν σου ανοίγει το λινκ άκουσέ το από 'δω