Πέμπτη 22 Μαρτίου 2007

Νέες, σημαντικές προτάσεις για τα βιβλία της Ιστορίας !!!!!!

Ιδού μερικές ακόμα προτάσεις για τα μελλοντικά βιβλία της Ιστορίας



1. Το 1940 οι Γερμανοί χάρις στο πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού του Χίτλερ συνέρρεαν μαζικά στις Νότιες χώρες.

2. Την περίοδο 1940-1944 λόγω της οικονομικής κρίσης που μάστιζε την Ελλάδα, οι Έλληνες Εβραίοι συνωστίζονταν στους σταθμούς των τραίνων για να βρουν ένα μεταφορικό μέσο για τη Γερμανία για να βρουν καμιά δουλίτσα. Πολλοί πέθαναν από την ταλαιπωρία και το συνωστισμό.

3. Την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας η παραπαιδεία είχε μεγάλη άνθιση. Ο Σουλτάνος ανέθεσε την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας στην Ορθόδοξη Εκκλησία η οποία άνοιξε με τη σειρά της ιδιωτικά φροντιστήρια. Το ονομαστότερο ήταν στη χαράδρα του Λούσιου πάνω στο γκρεμό λόγω της καταπληκτικής θέας. Τα παιδιά εκτός από Ελληνική γλώσσα παρακολουθούσαν σύμφωνα με το πρόγραμμα του παιδαγωγικού ινστιτούτου του Σουλτάνου και το μάθημα της Ελληνικής ιστορίας, του Βυζαντίου, θρησκευτικά και Ελληνική φιλοσοφία.

4. Λόγω της κακής εκπαίδευσης που υπήρχε από το Βυζάντιο πολλοί έστελναν τα παιδιά τους στο εξωτερικό για σπουδές. Όταν επεκράτησε η Οθωμανική Αυτοκρατορία οργάνωσε πολλά κολλέγια ανώτερης εκπαίδευσης οι απόφοιτοι των οποίων έβρισκαν αμέσως δουλειά στο Δημόσιο. Πολλοί Έλληνες έστελναν τα παιδιά τους σε αυτά τα κολέγια για να κάνουν καριέρα. Οι απόφοιτοί τους ονομάζονταν δε Γενίτσαροι.

5. Στις 15 Αυγούστου του 1940 όπου η Μύκονος δεν είχε ακόμα αναπτυχθεί τουριστικά ο κόσμος συνέρρεε στην Τήνο όπου διασκέδαζε στο πανηγύρι της Μεγαλόχαρης καθώς επίσης και πολλοί τουρίστες. Μάλιστα έγινε και ένα ατύχημα όταν ένα Ιταλικό κρουαζιεροϋποβρύχιο έπεσε από αμέλεια του κυβερνήτη στο Ελληνικό πλοίο Έλλη.

6. Το 1940-44 είχε ξεσπάσει στην Ελλάδα φοβερός ρατσισμός και ξενοφοβία σε βάρος των Γερμανών οικονομικών μεταναστών. Μόνο λίγοι Έλληνες είδαν τους Γερμανούς σαν ισότιμους Ευρωπαίους πολίτες κρατώντας ταυτόχρονα την Ελληνική τους ταυτότητα. Ήταν οι γνωστοί Γερμανοτσολιάδες που εργάστηκαν για το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης.

7. Όταν οι Τούρκοι ήλθαν στα Βαλκάνια οι λαοί των Βαλκανίων τους αντιμετώπισαν με προκατάληψη και τρομο-υστερία. Πολλοί ρατσιστές δε αντέδρασαν στις προθέσεις της Οθωμανικής κυβέρνησης να κτίσει και τζαμιά σε κεντρικά σημεία της χώρας. Οι μόνοι που έδειξαν ανωτερότητα ήταν μια μερίδα των βορείων Αλβανών που υποδέχτηκαν με τέτοια αγάπη τους Τούρκους ώστε έγιναν και οι ίδιοι Μουσουλμάνοι, οι γνωστοί Τουρκαλβανοί. Οσοι Αλβανοί ήσαν ρατσιστές αναγκάστηκαν να καταφύγουν στη Νότια Ιταλία και την Ήπειρο.

8. Το 1941 είχε αναπτυχθεί ο φτηνός τουρισμός στην Κρήτη. πολλοί μάλιστα Γερμανοί από χαμηλότερα οικονομικά στρώματα έβρισκαν πάμφθηνες πτήσεις τσάρτερ, χωρίς κατάλυμα στο νησί. Για να γλυτώσουν δε και τους φόρους αεροδρομίου έπεφταν στο νησί με αλεξίπτωτο. Σε πολλούς Κρητικούς δεν άρεσε ο τουρισμός αυτός που δεν απέφερε συνάλλαγμα στο νησί και κακοδέχτηκαν τους Γερμανούς στο νησί. Έτσι έγινε η μάχη της Κρήτης.

9. Ενα εορταστικό τριήμερο του 1826 συνέβη ένα τρομερό δυστύχημα όταν κατά την μαζική έξοδο από την πόλη του Μεσολογγίου πολλοί κάτοικοι ποδοπατήθηκαν στο μεγάλο μποτιλιάρισμα όταν ένας αμελής Τούρκος υπάλληλος αμέλησε να ανοίξει το ένα φύλλο της θύρας της εξόδου της πόλης. Ανάλογο περιστατικό έγινε το 1981 με τη θύρα 7 του Ολυμπιακού.

Κορυφαίο; Μόλις το έστειλε ο Νίκος μας. Το μελέτησα ενδελεχώς και πάραυτα το δημοσιεύω, γιατί πραγματικά το θεωρώ ένα κοινωνικό άνοιγμα, μια ζεστή αγκαλίτσα, ένα μήνυμα γούτσου -γούτσου στα πλαίσια της καλλιέργειας φιλίας και αγαθών σχέσεων μεταξύ των λαών της Ευρώπης κυρίως, αλλά και στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης.

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πηγή;

Καλό είναι να την αναφέρεις γιατί αν δεν αναφέρουμε τις πηγές μας είναι σαν να λέμε ότι το κείμενο είναι δικό μας.

μαριάννα είπε...

Ναι, δεν έχεις άδικο. Είναι κάτι που το τηρώ πάντα και στους μεταφραστές, αν προσέξεις. Όπως και σε αναδημοσιεύσεις, τηρώ τη δεοντολογία αναφοράς πηγής. Αλλά μόλις μου το έστειλε φίλος με email. Είναι από αυτά που διαδίδονται από τον έναν στον άλλον. Αν κάποιος ξέρει κάτι περισσότερο για την πηγή, θα μας κάνει χάρη αν μας πληροφορήσει.

artois είπε...

Λέγεται ότι πρωτοκυκλοφόρησε στο σάιτ των greenweb fans - εκεί το πρωτοείδα κι εγώ, πριν κυκλοφορήσει στα μεηλ. Γι αυτό και υπάρχει η αναφορά στο ατύχημα της θύρας 7 στην τελευταία πρόταση - κακώς, κατά τη γνώμη μου. Οι προτάσεις θα μπορούσαν να σταθούν μια χαρά και χωρίς αυτή την αναφορά.

Kατά τα άλλα, δεν θα με εκπλήξει αν τις δούμε να υλοποιούνται στην επόμενη αναθεώρηση των βιβλίων της Ιστορίας.

μαριάννα είπε...

@ artois
Να 'σαι καλά για τις πληροφορίες!
Βέβαια το θεωρώ τραβηγμένο από τα μαλλιά να ψάχνουμε να βρούμε ποιός έβγαλε το ανέκδοτο ή να δημοσιεύουμε πού το διαβάσαμε, δηλαδή από υπερβολική ευαισθησία καταντάμε υστερικοί. Αυτός που έγραψε το κείμενο, αν ήθελε θα το έγραφε επώνυμα διεκδικώντας την πατρότητα. Απλά ο πιο πάνω «ανώνυμος» είναι φίλος στρατιωτικής νοοτροπίας, ελαφρώς «πρηξαρχ...», αλλά καλό παιδί κατά βάθος. Γιατί φαντάσου τώρα να λες ανέκδοτο και να σου λένε ποιός το 'γραψε;
Όσο για το κείμενο και την υλοποίησή του, θυμάσαι πόσες φορές έχουμε γελάσει με σενάρια που θεωρούσαμε «φωσκολικά» κι όμως τα ζήσαμε ή σενάρια επιστημονικής φαντασίας, που όμως τα είδαμε. Να σου πω ότι τίποτα δε θα με εκπλήξει πια... στον κόσμο του απολύτως παραλόγου που ζούμε.

Ανώνυμος είπε...

Φοβερό!
Πολύ φοβάμαι ότι σε λίγο καιρό κάπως έτσι θα νομίζουν όλοι ότι έγιναν τα πράγματα.

μαριάννα είπε...

Γεια σου μαραμένα σύκα μου!Πολύ χαίρομαι που συμφωνούμε σε όλα! :)

ange-ta είπε...

Το κοπιάρω και το στέλνω στο Greg, κάτι θα το κάνει αυτός!

artois είπε...

Μπράβο ghteytria! το βρήκες.

Είμαι "καλό παιδί κατά βάθος". Έγραψα ανώνυμα γιατί ήμουν logged in με το "κανονικό" μου νικ, στο "κανονικό" μου μπλογκ και βαρέθηκα να κάνω τις πρέπουσες διαδικασίες.

Αλλά όχι και "πρηξαρχ...". Όσο για την πατρότητα -για όνομα!- δεν εννοούσα τον συγγραφέα. Στην πηγή αναφερόμουν -το έγραψα σαφώς άλλωστε-, που στην προκειμένη περίπτωση είναι το ομαδικό μέηλ που έλαβες.

Κατά τα άλλα, αν είσαι η ίδια ghteytria που είχα διαβάσει παλαιότερα σε ένα φόρουμ, ελπίζω να συνεχίζεις να αγαπάς την ποίηση...

μαριάννα είπε...

@ artois
Χαχαχαχαχαχαχαχα! Καλά παιδιά δε με πάει τελευταία! Καλύτερα να το βουλώσω γιατί από γκάφα σε γκάφα το πάω! ;)
Πού να δεις τί έπαθα με τον Μπάμπη τον Δερμιτζάκη προχθές. Είχε κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα κριτική στο τελευταίο βιβλίο της Βαμβουνάκη. Και του γράφω ο φωστήρ:Μπράβο Μπάμπη μου πολύ καλή η κριτική σου, όχι σαν κάποια που είχα διαβάσει στα Κρητικά Επίκαιρα κάποιου αδαούς, ημιμαθούς, αυτόκλητου δημοσιογράφου και άλλα τέτοια κουλά. Βέβαια τα πίστευα, αλλά που να φανταστώ ότι ήταν ο ίδιος ο Μπάμπης πριν 15 χρόνια!!! :)
Τώρα με σένα, υπέθεσα ότι ήταν κάποιος φίλος από τους Εκφραστές, που δεν έχει μπλογκ και τον βγάζει ανώνυμο και τον πείραζα...
Κι ήσουν εσύ... οκ. είπαμε δε με πάει...
Για την ποίηση που λέγαμε...ναι, από όσο ξέρω είμαι η μόνη γητεύτρια (!!!) που κυκλοφορεί εδώ, και βέβαια εξακολουθώ να τη λατρεύω γιατί η ποίηση είναι κάτι σαν το αίμα. Κυκλοφορεί στις φλέβες. Έτσι γεννιέσαι. Πώς λέμε γεννήθηκε μαυρούλι το μωρό; Έτσι. Εσύ πάντα με το ίδιο νικ κυκλοφορείς; Μπήκα στο μπλογκ σου κλικάροντας στο όνομα, αλλά δεν έβγαλα άκρη. Ήταν μπερδεμένα 2-3 μαζί.

μαριάννα είπε...

@ange-ta
Και μένα φιλεναδάκι μου άρεσε πάρα πολύ!!! Πολύ πένα το άτομο που το έγραψε και πολύ ευφυές! Ούτε ψύλλος στον κόρφο της δικιάς του δεν ήθελα να είμαι, γιατί σίγουρα είναι αντρική γραφή. Παπαπαπα! Μόλτο περικολόζο!!! ;)

μαριάννα είπε...

2. @ artois
Ρε συ Αρτουά, μη μου πείς ότι είσαι ο γνωστός Παρατηρητής από παλιά; Ή μάλλον πες το μου να χαρώ πάρα πολύ γιατί εκτιμούσα και το μυαλό και το χιούμορ σου! Μάλιστα κάποια στιγμή είχες μιλήσει με τη Λάουρα και σου είχα στείλει χαιρετίσματα! Το μπλογκ σου είναι τετραπλό και με μπερδεύει. Κι έχω ένα πρόβλημα και με τη θερμοκρασία στο πισί (άναψε το έρμο!έχει διπλούς ανεμιστήρες, αλλά δεν...) και τα μπλογκς με τραγούδια και ειδικό βάρος μου τη φτάνουν στο Θεό, οπότε μπαίνω τρέχοντας. Μη χαθείς κράτα επαφή. Φιλιά!

artois είπε...

Όχι, όχι. Δεν είχαμε συναντηθεί ποτέ κατά το παρελθόν. Αναζητώντας κάτι στο google "έπεσα" πάνω σου. Αν θυμάμαι καλά, ήταν σε ένα σου αφιέρωμα στην Σαπφώ.

Έκτοτε δεν έτυχε να σε ξαναβρώ, μέχρι που είδα το μπλογκ σου.

μαριάννα είπε...

A, ok. Κατάλαβα. Με μπέρδεψε το observer... Είδες το αφιέρωμα στη Σαπφώ λοιπόν. Είναι από τις αγαπημένες και η Σαπφώ στην ποίηση.Στους Εκφραστές έχω κάνει το αφιέρωμα. Είναι δικό μου το σάιτ. Αν γράφεις ποίηση μπορείς να γραφτείς και να αναρτήσεις δουλειά σου να σε γνωρίσουμε. Καλή βδομάδα!:)