Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2007

Λυπάμαι για τον χρόνο που ήμουν καλή, ζώντας χωρίς να απολαύσω την καταπληκτική λάμψη του κακού, θρυμματίζοντας το πεπρωμένο μου ...

Ο Σατανικός Κύκλος
de Carmen Jodra

[...] Πώς μπόρεσα να αμφιβάλω; Πώς μπόρεσα
να ζήσω χωρίς ζωή όλα αυτά τα χρόνια;
Για να γλιτώσω τα τραύματα, τραυματίστηκα,
και αποφεύγοντας τους πόνους, πόνεσα πολύ.

Πόσος καιρός, πόσο απόλαυση, χαμένη
στην αρετή, στο θάνατο, ιεροτελεστίες τόσο παράξενες
τόσο άκαμπτες, παράξενες μυστικές
ταπεινώσεις, Ω Θεέ! Πόσο καλή υπήρξα!

Λυπάμαι για τον χρόνο που ήμουν καλή,
ζώντας χωρίς να απολαύσω την καταπληκτική
λάμψη του κακού, θρυμματίζοντας το πεπρωμένο μου

και τώρα που η απόλαυση πέρασε στις φλέβες μου,
πώς να αρνηθώ, αφού είναι τόσο μαγευτική,
ή πώς να επιστρέψω στον καλό δρόμο;

Μετ. Μαριάννα Τζανάκη




Carmen Jodra Davó

Ισπανίδα ποιήτρια, γεννημένη στη Μαδρίτη το 1980. Τελείωσε με επαίνους τις σπουδές της στην κλασική φιλολογία, στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης. Άρχισε πολύ νωρίς να γράφει ποίηση και αφήγημα και γίνεται μία από τις αποκαλύψεις της νέας ισπανικής ποίησης. Το 1998 πήρε το βραβείο Ποίησης Dolores Mañas.

Η ποιητική συλλογή «Las moras agraces», η πρώτη δημοσιευμένη ποιητική της συλλογή, βραβεύτηκε ομόφωνα με το XIV βραβείο Ανώτατης Ποίησης.
Η ποίησή της καταχωρήθηκε ως «μια φωνή ευρείας καταγραφής και πρωτοφανούς έμπνευσης, καταχωρημένης στην καρδιά της παράδοσης».

Αφιερωμένο σε όλα τα κακά κορίτσια! Με αγάπη! ;)

12 σχόλια:

μαριάννα είπε...

.
.
.
.
.
.
Εμ... έτσι είναι.

Τα καλά κορίτσια πάνε στον Παράδεισο!
Τα κακά, πάνε παντού... ;)

ange-ta είπε...

Σήμερα η μέρα είναι αφιερωμένη στη Βurma.

http://erimitis.blogspot.com/2007/10/free-burma.html

and

http://ange-ta.blogspot.com/2007/10/free-burma.html

Vrakas Kostas είπε...

..Βλεπεις Ισπανιδα;;;;;...παρτην!!!..ειναι..καλη!!!
Καλησπερα Μαριαννα!!!

Ανώνυμος είπε...

Πότε πρόφτασε και ... "βαρέθηκε" τον καλό δρόμο ; Μια σταλιά παιδί είναι .
Πάντως εδώ που τα λέμε , μεταξύ μας , σκέτη πλήξη ο καλός δρόμος . Ποιον τάχα θα βρούμε στον Παράδεισο αν κατά τύχη (κατά λάθος δηλαδή) , βρεθούμε εκεί κάποτε (στο βαθύ και απώτερο .... πολύ απώτερο μέλλον) ; Κανένα "ευνουχισμένο" (μεταφορικά το λέω) χαζοχλεχλέ , με τις "κρυάδες" του να μας ζαλίζει τα "ούμπαλα" (αυτά τα ούμπαλα , ποτέ μου δεν καταλαβα τι είναι , είναι όμως ωραίο σαν έκφραση).
Τελικά , ξέρεις τί σκέφτομαι ; ότι μόνον αν ... αποποιηθείς την θεωρία της ύπαρξης του Παραδείσου και της μετακόσμιας ζωής , μόνο τότε ... αξίζει να είσαι αυτό που λένε "καλός άνθρωπος" ....
Εντάξει .... Σόφισμα είναι αυτό ...
Αλλά για σκέψου το και έτσι ...
Σήμερα , γιορτάζουν και τα άλογα , που αγαπάς ... (άσχετο , αλλά το θυμήθηκα)...
Καλό σου βράδυ .

μαριάννα είπε...

@ vrakas kostas

Κοίτα παλικάρι μου. Την Ισπανίδα πάρτην εσύ. Για σας τις βάζω. Αλλά εσείς προτιμάτε τις νταντέλες και τις ζαρτιέρες. :ΡΡΡΡ
Εγώ μπορώ να πάρω κάτι σε ισπανό; Ή έστω σε ισπανόφωνο; χαχαχαχαχαχα
Καλησπέρα Κώστα μου!
Πότε πας Γρανάδα είπαμε;

habilis είπε...

Ανεχομαστε παθητικα....

μαριάννα είπε...

@ silia

Το καλό το ποιητρόνι
πλένει, απλώνει, σιδερώνει. :Ρ
Γράφουν για να μασάμε εμείς. ;)
Η συγκεκριμένη κοπελιά, που προφανώς είναι γάτα, μπήκε πολύ νέα στο πνεύμα. Ξέρει τι είναι πιασάρικο. Πάνε οι εποχές που οι ποιητές αφήνανε την ψυχούλα τους στο χαρτί.
Πολύ λίγοι σήμερα γράφουν με την ψυχή τους.
Την κοπελιά την κατηγορούν και για αντιγραφή... Διάβασα σε κάποιο φόρουμ ή μπλογκ, που ένας ποιητής έλεγε ότι τη μισεί γιατί αντιγράφει Γκόγκορα!
Μπορεί να είναι κι έτσι. Άντε να βρεις την αλήθεια όμως... Μπορεί και να τη ζηλεύουν που τόσο νέα κατάφερε τόσα πολλά.
Τα αλογάκια ναι, να τα χαιρόμαστε!
Πού το θυμήθηκες βρε θηρίο; Απίστευτη είσαι.
Γι αυτό που λες για την μετακόσμια ζωή και την απάρνησή της, συμφωνώ. Αν και όλοι οι άθεοι, δεν το κάνουν ήδη; Εννοώ όσοι διάγουν βίο μαλάκα. Διότι ο καλός σήμερα είναι συνώνυμο της προσφιλούς προσφωνήσεως του νεοέλληνα και όχι μόνο. Αγαθοτέτοιοι και λαμόγια, λένε ότι θα είναι οι δυο μεγάλες κοινωνικές ομάδες του άμεσου μέλλοντος. Και ποιός να μας φυλάξει κι απ' τις δύο; :))))))
Φιλιά Σιλιάκι μου! Καλά να είμαστε...να τα ζούμε! ;)

Vrakas Kostas είπε...

Εισαι φοβερη!!Αλλα αδιαβαστη;;!!!
Σχετικα με δανδελες...σου απαντησα!!!στο..φτωχικο μου!!!
Γραναδα απο την αλλη εβδομαδα..εχουμε φθινοπωρινες διακοπες εδω στα σχολεια του Hessen!!!
Μην το παρεις..στραβα!!!ετσι λεγεται,διαβαζεται και ακουγεται στα Γερμανικα,το ονομα του κρατιδιου εδω που ειμαι!!!
Μουτςς!!

μαριάννα είπε...

@ habilis

Να 'σαι καλά γελάω... :)))))))
Τί ανεχόσαστε παιδί μου παθητικά; Πάει παντού το μυαλό μας... ;)

habilis είπε...

Mια αυτοματη σκεψη στα κειμεμακια της Carmen ηταν .Δεν εχω διαβασει τιποτα αλλο για αυτην .Καλη μου φαινεται....

Juanita La Quejica είπε...

Εδώ μπορούμε να βρούμε κάποια ποιήματά της.
http://amediavoz.com/jodra.htm
Και εδώ... πλακώνονται σχετικά με το έργο της αλλά και με τον τρόπο που πήρε το βραβείο.
http://www.librodearena.com/alma/post/2006/11/24/nada-carmen-jodra-davo-
Δεν την ήξερα, σε ευχαριστώ για την ενημέρωση Γητεύτρια.

μαριάννα είπε...

@ Juanita La Quejica

Κι εγώ ευχαριστώ για τα λινκ Χουανίτα μου! Μου έχουν χαρίσει οι φίλοι μου οι Ισπανοί μια πάρα πολύ καλή ανθολογία κι εκεί μέσα υπάρχουν οι περισσότεροι από τους μη πολύ γνωστούς που αναρτώ. Μόνο που έχει αντιπροσωπευτικά και πολύ λίγα δείγματα από τον καθένα, γιατί έχει πάρα πολλούς. Ξεκινάει από το 1500 και φτάνει μέχρι το 1980 που γεννήθηκε η Carmen Jodra Davó. Έχει 690 σελίδες. Μετά αγόρασα κι εγώ πολλά από τον κάθε ποιητή ξεχωριστά, αλλά είναι τόσοι πολλοί και τι να πρωτοπάρεις; Πήρα από όλες τις αντιπροσωπευτικές γενιές, προσωπικές συλλογές γνωστών και αγνώστων. Ένα φοβερό για τον Λόρκα καθώς και ότι έχω βρει δικό του. Όσο πιο πολύ μπαίνεις μέσα στην ισπανόφωνη ποίηση, τόσο πιο πολύ χάνεσαι. Και κάθε φορά που γνωρίζω κάποιον καινούργιο, εκστασιάζομαι τόσο και αναρωτιέμαι, πώς και δεν τον ξέραμε τόσα χρόνια. Θησαυρός υπάρχει ακόμα, άγνωστος εντελώς και από χώρες που δε φαντάζεται κανείς, όπως το Εκουαδόρ, το Περού, η Ουρουγουάη...