Τετάρτη 9 Απριλίου 2008

Συγκινήσεις... από συν-κινήσεις!


Carmen de Roland Petit
Alessandra Ferri et Laurent Hilaire
Δύο, υψηλής κλάσης, χορευτές

30 σχόλια:

Giannis Kafatos είπε...

bravissima κάρα γητεύτρια! τι όαση!
βρες κι άλλα τετοια!!! τι αρμονία!
www.u-hoo.gr/gianniskafatos

tractatus είπε...

Απαντώ σε προηγούμενο ερώτημα: Η Αχμάτοβα θα έλεγα...αλλά θεωρώ πολιτικοποιημένη και τη Σαπφώ...
Γενικότερα θα έλεγα οτι οι ποιήτριες εκ των πραγμάτων είναι πιο επαναστατικές απο τους άνδρες ποιητές...Τι λές;
ΥΓ. Καλά οι φωτογραφίες σου δεν παίζονται...

μαριάννα είπε...

Ciao carissimo! Grazie tanto! Parli italiano amico mio? Δεν είναι καταπληκτική η Alessandra Ferri? Αν έχεις κέφι δες εδώ που χορεύει Wim Mertens - Struggle For Pleasure.
Καλά η γυναίκα δεν παίζεται στο μοντέρνο ειδικά. Και κλασικό είναι φοβερή, αλλά το μοντέρνο είναι το στυλ που της πάει.
Πολύ χαίρομαι που σου άρεσαν!

μαριάννα είπε...

@ tractatus
«Γενικότερα θα έλεγα οτι οι ποιήτριες εκ των πραγμάτων είναι πιο επαναστατικές απο τους άνδρες ποιητές...Τι λές;»


Δε θα το έλεγα. Και οι άντρες ήταν πολιτικοποιημένοι και μάλιστα έντονα. Ο Μπρεχτ, ο Λόρκα, ο Νερούδα, οι Γάλλοι σχεδόν όλοι. Οι δικοί μας δεν το συζητώ. Όλοι!

Η Αχμάτοβα υπέροχη! Πολύ έντονη γυναίκα και φοβερή προσωπικότητα.

Οι φωτογραφίες πιστεύω δείχνουν πώς βλέπουν τα μάτια μας το αντικείμενο. Αν το αγαπάμε το βλέπουμε ωραία. Εδώ και μερικά χρόνια, πηγαίνω μόνο σε μέρη που αγαπώ πολύ. Ταξιδεύω επιλεκτικά και όχι αναγνωριστικά. Οπότε στα μέρη που πηγαίνω, συνήθως έχω ξανπάει και μια και δυο και περισσότερες φορές και έτσι τα γνωρίζω καλά. Αν δεν ήταν χρονοβόρο θα έφτιαχνα ένα άλμπουμ με τοπία στους Εκφρστές, αλλά θέλει δουλειά πολλή και το αναβάλλω. ;)

tractatus είπε...

Δεν είπα οτι οι άνδρες δεν ήσαν πολιτικοποιημένοι ...αλλά οι γυναίκες ήσαν πιο επαναστατικές...είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Το ένα έχει να κάνει με μια στάση ζωής που δεν χρειάζεται να εναντιωθεί και το δεύτερο με μια ίδια που εναντιώνεται ούσα τις περισσότερες φορές σε άμυνα και εξαιτίας του φύλου ή της αντιμετώπισής της ως φύλου.
Φυσικά στο γαλλικό σουρεαλισμό θα έλεγα οτι δεν συνέβη έτσι ακριβώς...συνήθως ήταν εκρηκτικά τα ζευγάρια(π.χ. Ελυάρ + Γκαλά, Μπρετόν+Σιμόν Κολινέτ κ.α.)πράγμα που δεν συνέβη αντίστοιχα σε άλλες χώρες σε τέτοια έκταση όπως της Γαλλίας..δλδ χρειάστηκε οι γυναίκες ποιήτριες να δημιουργήσουν μορφές αντίστασης μέσα απο την πολιτικοποίησή τους....σχεδόν ηρωποιήθηκαν....δεν ξέρω αν έγινα κατανοητή....:)

Αφού μπορείς και ταξιδεύεις συχνά είσαι τυχερή...και κυρίως, γιατί ταξιδεύεις όπως το λές...πηγαίνεις σε μέρη που αγαπάς και γνωρίζεις. Είναι ο καλύτερος συνδυασμός. Να περνάς καλά!

faraona είπε...

Η Alessandra Ferri ειναι η αδυναμια μου και συμφωνω μαζι σου οτι της παει περισσοτερο το μοντερνο.


φιλια πολλα

Giannis Kafatos είπε...

πώ πω τι ωραίο δώρο ο Μέρτενς πρωινιάτικα στο γραφείο!
grazie tanto!
www.u-hoo.gr/gianniskafatos

Juanita La Quejica είπε...

Να σου πω ένα μυστικό;
Στις 6 Ιουνίου, στο πλαίσιο της Suma Flamenca 2008, ο Enrique Morente τραγουδά σε αφιέρωμα στον García Lorca.

μαριάννα είπε...

@ tractatus

Απολύτως κατανοητή. Απλά είχα δώσει άλλη διάσταση στον όρο επαναστατικότητα. Στη στάση ζωής και όχι σ' αυτό που βγαίνει μέσα από τα γραπτά τους.
Ναι, σ' αυτό θα συμφωνήσω. Οι γυναίκες είχαν όντως ανατρεπτική γραφή και ιδέες. Πάντα ήταν έτσι. Πολύ μπροστά. Ωραίο θέμα για συζήτηση και αναζήτηση.
Τα ταξίδια είναι η ζωή μου Ελενάκι μου. Ταξιδιάρικο πουλί από μικρή. Μεταναστευτικό. Για να κλαίγομαι που νοσταλγώ και να με χαϊδολογάνε! ;)

Καλημέρα!

μαριάννα είπε...

@ Faraona

Καλημέρα Νατάσσα μου! Σήμερα φεύγουν για Νέα Υόρκη για συμμετοχή σε διαγωνισμό μπαλέτου, δύο μαθήτριές μου οι οποίες, πολύ σύντομα θα κατακτήσουν τον κόσμο! Θα τις παρουσιάσω σε λίγο. Η μια κλασικό, η μικρή, η άλλη μοντέρνο.
Η μικρή του κλασικού, σε όλες τις συμμετοχές ως τώρα σε όλη την Ευρώπη και την Νέα Υόρκη, σαρώνει. Παίρνει το απόλυτο βραβείο, ως πρώτη των πρώτων. Ότι και να σου είναι λίγο...
Το έχω δει ότι σε αφορά το μπαλέτο και χαίρομαι πολύ.

Φιλάκια και καλημέρα!

μαριάννα είπε...

@ Giannis Kafatos

Μια χαρά το αναταπόδωσες με το ντοπέ ποστ! Αν μας έλειπε το χιούμορ τί θα κάναμε συνέλληνες;

Καλημέρα!

μαριάννα είπε...

@ Juanita La Quejica

Μόλις το έλαβα! Είσαι υπέροχη! Χίλια ευχαριστώ! Δε μου κάθεται καλά ο Μορέντε, αλλά η Εστρέγια κουτί μου έρχεται! Και δε φαντάζεσαι πόσο θέλω να τη δω...
Πάω να αρχίσω λας ρεζέρβας! ;)

Ανώνυμος είπε...

Κι ειναι και μερικοι που βλεπουν Νεα Υορκη,κι εκστασιαζονται!Εδω θα μου πεις μερικοι εκστασιαζονται με τη Θεσσαλονικη...
Να σε πω...
AΕΙ,ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ,και συ,και οι φωτογραφιες σου και ο Mertens,και οι Ferri & Hilaire...

-ΑΤΠ- (aka Απο Τα Πατωματα!)

μαριάννα είπε...

@ -ΑΤΠ-

Δεν είναι κούκλες οι Άλπεις; Είδες πόσο όμορφο είναι το Λουγκάνο από τη Σιγκινιόλα; Είναι ιταλικό έδαφος εδώ πάνω, είκοσι λεπτά με το αυτοκίνητο και το ξέρουν ελάχιστοι ντόπιοι! Με έχουν κουφάνει! Με θεωρούν το Βάσκο Ντε Γάμα της περιοχής! Ρε μιλάμε κοιμούνται όρθιοι. Τόση ομορφιά γύρω τους και δεν την χαίρονται! 1350 μέτρα υψόμετρο, άσφαλτος ως την κορυφή, πας με καλοκαιρινό και βρίσκεις χιόνια τρελά. Υπάρχει και διάδρομος για σκι γαμάτος! Αλλά η θέα είναι ασύλληπτη. Οι Λουγκανέζοι πάνε σε δύο λόφους 500 και 600 μέτρα με τελεφερίκ και βλέπουν τη θέα. Αυτήν δείχνουν και στο τουριστολόι. Αλλά τα βουνά που έχω γυρίσει εγώ, που το ψάχνω ως κλασική ελληνιδάρα, είναι άπαιχτα.
Γι αυτό σου λέω... να σας οργανώσω μια εκδρομή να σας ξεναγήσω να πάθετε πλάκα! ;)
Με τέτοια τοπία πώς να μη θες και το ανάλογο συνοδευτικό; Αλεσάντρα Φέρι και Μέρτενς, όπως.

Καλημερούδια σας!

Ανώνυμος είπε...

Το '91,ειχα παει στο Παρισι,και πετουσα πρωι.Και τις ειδα!Ααχ!Οταν γυριζα ηταν βραδυ και δεν τις ξαναειδα.Και να φανταστεις οτι το νερο ειναι πιο πολυ το 'στοιχειο' μου.Γι' αυτο και χαζεψα με τη φωτογραφια σου.Μια η λιμνη,μια τα βουνα.
Πιο Καλημερα,δε γινεται!
-ΑΤΠ-

μαριάννα είπε...

-ΑΤΠ-

Κι εμένα το ίδιο. Το νερό είναι το στοιχείο μου κι ας είμαι ζώδιο του αέρα, γεννημένη στα Λευκά Όρη! Το χωριό μου βρίσκεται ακριβώς στην κορφή των Λευκών Ορέων. Κι η τύχη το έφερε να ζήσω στις Άλπεις που τόσο μου τα θυμίζουν!

Θα σου πω γιατί σου αρέσουν. Ο συνδυασμός είναι πράγματι υπέροχος.

Όλες οι λίμνες του Τιτσίνο( ιταλικό καντόνι), δημιουργήθηκαν από τα νερά των πάγων των Άλπεων, όταν αυτοί έλιωναν από τον ήλιο.

Έτσι εξηγούνται και τα πολύ περίεργα σχήματα τους. Κυλούσε το νερό και χωνόταν όπου εύρισκε ελεύθερο χώρο.

Έτσι έγιναν οι λίμνες που στην αρχή όταν ήρθα τρόμαξα να γεωγραφηθώ.

Είχα το Κόμο πίσω μου για παράδειγμα και έβλεπα πινακίδα που το έδειχνε μπροστά μου και τα έπαιζα.

Έχει πολύ πλάκα αυτό το εκπληκτικό στριφογύρισμα του νερού γύρου από τα βουνά.

Κατάλαβες τώρα γιατί σου άρεσε;

Γιατί το ένα είναι στοιχείο του άλλου. Πώς είμαστε οι σαλεμένοι του ντουνιά; Κάπως έτσι... :Ρ

tractatus είπε...

To ταξίδι σαν διάσταση είναι νομίζω η πιο 'φυσιολογική' θέση ενός ανθρώπου που κυρίως ;) ονειρεύεται αλλά και συμπεραίνει...ακριβώς γιατί κρατά αποστάσεις. :))))

μαριάννα είπε...

@ tractatus

Ελένη δεν παρατάς την πολιτική να γράψεις κανένα ποίημα; Είμαι σίγουρη ότι γράφεις πολύ όμορφα! ;)

κοκκινη κισσα είπε...

η τελειότητα στην εκτέλεση
η αρμονία
η ποίηση του φθαρτού
το πέταγμα
το "υψος"

και οι δύο χορευτές πανέμορφοι

χαίρομαι κάθε φορά!

μαριάννα είπε...

@ κοκκινη κισσα

Ε πώς αλλιώς; Πώς αλλιώς θα εκφραζόταν μια κόκκινη κίσσα, αν όχι για το πέταγμα στα ύψη;
Πόσο σας χαίρομαι υψιπετείς μου, αέρινες, θηλυκές υπάρξεις!
Τί ανιαρά θα ήταν τα μπλογκς χωρίς το πέταγμά σας!

ILIAS είπε...

Μαγευτικό, υπέροχο, θεϊκά εμπνευσμένο; Ό,τι και να πω θα είναι λίγο!
Καθώς τους έβλεπα να χορεύουν, και κοιτούσα τη λίμνη του Λουγκάνο, συνειρμικά μου ήρθε η σκέψη πως χορεύουν πάνω στη λίμνη
Τί όμορφα, με έστειλες μεσημεριάτικα! Με τη φωτογραφία και τον χορό αυτών των υπέροχων πλασμάτων... Νά'σαι καλά.

Την Καλησπέρα μου γητεύτρια

tractatus είπε...

Το κάνω κι αυτό...μη νομίζεις... αν δεν είχα αυτό θα είχα κλατάρει με όλα αυτά....:)))

Αλεξάνδρα είπε...

Η αρμονία της κίνησης πάνω στα σώματα!

Τέλειο!

mareld είπε...

Υακινθάκι μου!

Πέρασα και προχθές αλλά πονούσα..
Είμαι λάτρης και του μπαλέτου..σαν παιδί της φύσης αλλά και σαν παλιά γυμνάστρια..
Στην ακαδημία πάντα οι καθηγητές
με έβγαζαν μπροστά να δείχνω τις ασκήσεις..στο αναφέρω γιατί πίστευαν ότι είμαι πλουσιόπαιδο της Ζακύνθου με παιδεία..σαλονιών..κλασσικού χορού..και εγώ ήμουν τσιγγανάκι
στο όριο της ασιτίας..
Η κίνηση στον άνθρωπο δείχνει τη ψυχοδομή του..όπως και η αναπνοή του..
Τους χάρηκα και ξέχασα για λίγο τον πόνο μου..

Α ν ά λ α φ ρ α!!!!

Είσαι μαγευτική..!!!!

faraona είπε...

Που εισαι καλε που γιορταζουμε σημερα?

Ταξιδευεις?

Νασαι καλα οπου και νασαι.

μαριάννα είπε...

@ EKTORAS

Εσείς έχετε το αισθητήριο καλέ μου! Εγώ απλά το τσιγκλάω λίγο. ;)
Να είσαι καλά Έκτορα! Η χαρά του να σε λαμβάνουν και να «συμπάσχουν» είναι μεγάλη. Είναι συντροφική, είναι μοιρασιά. Η ομορφιά των σχέσεων των ανθρώπων!
Καλό βράδυ! :)

μαριάννα είπε...

@ tractatus

Ναι αλλά τώρα μας έβαλες σε περιέργεια και θέλουμε να δούμε. ;)Να διαβάσουμε κι εμείς... Υπάρχουν στο μπλογκ σου; Ή κάπου αλλού;

μαριάννα είπε...

@ αλεξάνδρα

Και η αρμονία της φιλίας και της γλυκύτητας κάποιες μπλογκερίτσες που ακούνε στο όνομά σου!

Φιλάκια!

μαριάννα είπε...

@ mareld

Φαίνεσαι από τις φωτό ότι είσαι κλαράκι πράσινο! Ευλύγιστο και ντελικάτο! Όπως όλα τα φίνα πράγματα. Πονάς πάλι γλυκιά μου; Πολύ σε σκέφτομαι. Μα δε σε φοβάμαι γιατί τα ευλύγιστα κλαράκια μονάχα λυγάνε για λίγο. Δεν σπάνε όμως ποτέ. Κουράγιο κοριτσάκι!

Σε φιλώ πολύ!

μαριάννα είπε...

@ φαραόνα

Να τον χαίρεσαι τον αγαπημένο σου Πετεφρή Νατάσσα μου! Κι από 'δω...
Όσο πιο πολύ το λέμε, τόσο πιο πολύ εμπεδώνεται! Να το ακούει η καλή τύχη των ωραίων ζευγαριών και να το θυμάται!

Παρασκευές δουλεύω σε άλλη πόλη και σήμερα ειδικά είχα τα άπειρα να κάνω.
Έχω τραπέζι αύριο σε όλες μου τις ενήλικες μαθήτριες, με ελληνικά φαγητά στο σπίτι μιας από όλες, που είναι τεράστιο, γιατί το δικό μου είναι ένα δυαράκι. Πράγμα που σημαίνει ότι αύριο που δουλεύω, θα πρέπει να γυρίσω και να έχω τα πάντα έτοιμα στις 7 για να ξεκινήσουμε με ταψιά και κατσαρολικά, γιατί στις 7.30 ξεκινάνε το ορεκτικό.(Το περιβόητο απεριτίβο που εδώ είναι πιο σημαντικό από το δείπνο).
Μια συνήθεια που 300 χρόνια να ζήσω στην Ελβετία, 300 θα κατεβάζω καντήλια για την ακαμψία τους την εγκεφαλική.
Δεν είναι ζωή αυτή με τα ωράριά τους. Είναι η κόλαση η ίδια. Πρέπει ν' αρχίσεις να ετοιμάζεσαι από τις 5.
Και μετά αναρωτιούνται γιατί αποφεύγω να συμμετέχω στις μαζώξεις τους. Γιατί υποφέρω, απλά! :))))

Φιλάκια κούκλα μου! Και του χρόνου να είσαστε καλά!