Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

Tα συνθήματα του γαλλικού Μάη του '68. Pas mal, pas mal...La poésie est dans la rue. Η ποίηση βρίσκεται στο δρόμο.










Γαλλικά

Il est interdit d'interdire.
Pouvoir à l'Imagination
Soyez réalistes, demandez l'impossible.
Lisez moins, vivez plus.
L'ennui est contre-révolutionnaire.
On ne revendiquera rien, on ne demandera rien. On prendra, on occupera.
Le patron a besoin de toi, tu n'as pas besoin de lui.
Travailleur: Tu as 25 ans mais ton syndicat est de l'autre siècle.
On achète ton bonheur. Vole-le.
Je suis venu. J'ai vu. J'ai cru.
La poésie est dans la rue.
L'alcool tue. Prenez du L.S.D.
Debout les damnés de l'Université.
Sous les pavés, la plage !
Je t'aime ! Oh ! dites-le avec des pavés !
Ni Dieu ni maître!


Ελληνικά

Απαγορεύεται το απαγορεύεται.
Η Φαντασία στην Εξουσία
Να 'στε ρεαλιστές, ζητήστε το αδύνατο.
Διαβάστε λιγότερο, ζήστε περισσότερο.
Η ανία είναι αντεπαναστατική.
Δεν θα αξιώσουμε τίποτα, δεν θα ζητήσουμε τίποτα. Θα πάρουμε, θα καταλάβουμε.
Το αφεντικό έχει ανάγκη εσένα, δεν τον έχεις εσύ ανάγκη.
Εργαζόμενε: Είσαι 25 χρονών αλλά το συνδικάτο σου είναι του προηγούμενου αιώνα.
Αγοράζουν την ευτυχία σου... Κλέψ' την.
Ήρθα. Είδα. Πίστεψα.
Η ποίηση βρίσκεται στους δρόμους.
Το αλκοόλ σκοτώνει. Πάρτε LSD.
Εμπρός του Πανεπιστημίου οι κολασμένοι.
Κάτω από τα πεζοδρόμια, η παραλία!
Σ' αγαπώ! Ω, πέστο με πέτρες!
Ούτε Θεός ούτε αφέντης!

Πηγή: Wikipedia













12 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

«Φαντασία στην εξουσία», «Απαγορεύεται το απαγορεύεται», «Να ‘στε ρεαλιστές, ζητήστε το αδύνατο»! Στους δρόμους του Παρισιού, Μάη μήνα, τα συνθήματα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ!

«Εδώ Πολυτεχνείο», χρόνια μετά, η απεγνωσμένη κραυγή για Ελευθερία, Νοέμβρη μήνα (σαν τώρα), στην Αθήνα...

Ανώνυμος είπε...

Διαβαζοντας τα οσα εγραψες μουρθε στο νου ενας στιχος αγαπημενος
και 8ελω να στον χαρισω! "οσες κι αν χτισουν φυλακες... κι αν ο κλοιος στενευει, ο νους μας θαναι αληταριο ..
και παντα θα δραπετευει!"
φιλακι!

Antoine είπε...

Vive la revolution!

Εξαιρετική εγγραφή. Άκρως ποιητική, όπως όλες άλλωστε εδώ!

μαριάννα είπε...

μηθυμναίος

Ακριβώς! Πόσο ίδιοι είναι οι λαοί του κόσμου και πόσο ίδια τα βάσανά τους!

μαριάννα είπε...

xeimwniatikhliakada

Το είχα ποστάρει πριν ένα μήνα ακριβώς, εδώ.
Θυμάσαι;

Φιλιά!

μαριάννα είπε...

Antoine

Καλώς το! Ήθελα να σου πω πόσο μου άρεσε η νέα σας εμφάνιση στο μπλογκ. Πόσο με ξεκουράζει η ασπρόμαυρη φωτό και πόσο μου αρέσει! Μπράβο σας!

koulpa είπε...

αχ τι έγιναν όλοι αυτοί οι νέοι.. τα όνειρα και οι ελπιδες.. γιατί ο κόσμος δεν είναι ήδη καλήτερος;
την καληνύχτα μου:):)

nikitas είπε...

Σ' αγαπώ! Ω, πέστο με πέτρες!

..μπορώ να μην χαιρετίσω; εξαιρετικό!!, και δένει ο Μάης τους με τον δικό μας Νοέμβρη...
..για όλα υπάρχουν εξηγήσεις και "εξηγήσεις" και σίγουρα ο κόσμος μετά το Μάη του '68 έγινε καλύτερος...
αν σήμερα τα πράγματα δυσκολεύουν, μην ξεχνάμε, από τη μυθική εποχή ακόμα, ένας αγώνας είναι όλα, φως - σκοτάδι, πρόοδος - αντίδραση..
η χαλάρωση και οι λάθος εκτιμήσεις, το βόλεμα έ....τι περιμένουμε;

μαριάννα είπε...

koulpa

Καλύτερος είναι από τότε. Αλλά δεν είναι όπως τον ονειρευτήκαμε... κι ούτε θα γίνει ποτέ. Το γιατί υποθέτω πως το ξέρεις. ;)

Όνειρα γλυκά!

μαριάννα είπε...

nikitas

Δεν θα μπορούσες να με καλύψεις περισσότερο nikita. :) Λες και είσαι στο μυαλό μου. Συμφωνώ απόλυτα. Και ακριβώς την ίδια σύνδεση Μάη '68 και Νοέμβρη '73 έχω κατά νου γι αυτό και η ανάρτηση. Και το σύνθημα που ξεχώρισες μου θύμισε τους στίχους:

Για το καλό μου για το καλό μου
έχει μουδιάσει το κορμί και το μυαλό μου
ενέσεις χάπια ηλεκτροσόκ για το καλό μου
σήμερα πήρανε νεκρό τον διπλανό μου
ενώ παλεύω για να βρω τον εαυτό μου
κι έχω κρυμμένο το σουγιά για το καλό μου

Να 'σαι καλά!

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω πώς "εκφράζεται" ένας ... αναστεναγμός" στην Διαδικτυακή γλώσσα για να τον ...πληκτρολογήσω .
Πάντως να ξέρεις ότι ... αναστέναξα , με το τέλος της ανάγνωσης .
Κάτι σαν ... γλυκός καημός ...

μαριάννα είπε...

silia

Αααααχ! Και πόσο σε καταλαβαίνω καλή μου φιλενάδα... Να 'ξερες πόσο! Έτσι μου βγαίνει και μένα από τα τρίσβαθα κάποιες φορές.
Καλά να είμαστε να νοσταλγούμε... ;)