Καλή χρονιά πιτσιρδέλια! Δημιουργική και χαρούμενη!

Τα παιδιά της γης

Λεμόνι
Ο χειμώνας κι αν θυμώνει,
Λεμονιά γερτή ώς το χώμα,
Τον καρπό της καμαρώνει:
Δροσερή χαρά στο στόμα,
Ζουμερό, ξανθό λεμόνι.

Πορτοκάλι
Μόλις η άνοιξη θα ’ρθει,
Πώς μυρίζουν οι άσπροι ανθοί!
Και στο κρύο, στη συννεφιά,
Φως και χρώμα κι ομορφιά–
Πορτοκάλια χρυσαφιά.

Κρεμμύδι
Λέει το κρεμμύδι: «Δεν μπορώ να νιώσω
Γιατί όλοι κλαίνε σαν βρεθούν κοντά μου.
Εγώ είμαι τρυφερό κι ήμερο τόσο
Κι όλους τους αγαπώ με την καρδιά μου».

Φασολάκι
Το φασολάκι σκαρφαλώνει όπου κι αν βρει.
Κι έκανε το φουστάνι του κουρέλι.
Μα λέει η μητέρα η φασολιά: «Ας χαρεί,
Κι εγώ του το μπαλώνω, δε με μέλει».

Τα κεράσια
«Το Μάη θα γίνουν τα κεράσια» λένε
Οι σπουργίτες. «Καλά θα βολευτούμε!»
Και τα κεράσια που τ’ ακούνε κλαίνε
Και ρωτάν: «Πού θα πάμε να κρυφτούμε;»

Μουριά
Μόλις η μουριά τα πρώτα
φύλλα της πετάξει,
Μεγαλώνουν τα σκουλήκια
που μας κάνουν το μετάξι.
Κι όταν έρθει το ζεστό,
τ’ αγαπημένο καλοκαίρι,
Στα παιδιά με τα πανέρια
μούρα ολόγλυκα θα φέρει.

Μηλιά
Απ’ τη μηλιά γλυκόμηλο,
Κατέβα σε παρακαλώ.
Σε περιμένουν τα παιδιά
Με τη χαρούμενη καρδιά.

Κυδωνιά
Χρυσοχέρα η Κυδωνιά,
Δεν προφταίνει στη δουλειά.
Χίλια δυο γλυκά μας δίνει
Και πελτέ σαν το ρουμπίνι.

Λίνα Κάσδαγλη

(από το βιβλίο: Aνθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, μέρος πρώτο, Oργανισμός Eκδόσεως Διδακτικών Bιβλίων, 1975)

Πηγή: Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού