DAVID GARRETT - He's a pirate
David Garrett - free - 4. Csardas-Gypsy Dance
David Garrett - Air 2008.
David Garrett - Best of I
David Garrett - Best of II
David Garrett becomes the world's fastest violinist by playing Flight of The Bumble Bee in 1minute 6.56 seconds, an amazing 13 notes per second. Filmed on BBC TVs Blue Peter programme
David Garrett - free - 4. Csardas-Gypsy Dance
David Garrett - Air 2008.
David Garrett - Best of I
David Garrett - Best of II
David Garrett becomes the world's fastest violinist by playing Flight of The Bumble Bee in 1minute 6.56 seconds, an amazing 13 notes per second. Filmed on BBC TVs Blue Peter programme
.jpg)
%20(1).png)
.jpg)
8 σχόλια:
Δεν τον ήξερα. Ταλέντο και είναι και κούκλος!
Στο μεταξύ χαζεύω τις φωτογραφίες από την Γαλλία... τί υπέροχες περιοχές επισκέφθηκες το καλοκαίρι! Μην σου πω ότι αρχίζω να ετοιμάζω ταξίδι, ύστερα από αυτές τις ομορφιές που βλέπω!
Ναι βρε παιδί μου. Κάποιες φορές αναρωτιέμαι αν μας κάνει πλάκα κανένας από 'κει πάνω. Βρέχει ταλέντα μαζί με ομορφιά, τόσο απλόχερα κάποιες φορές, που γελάω... για το κουβαρνταλίκι!
Αχ με κάνεις και νιώθω ενοχές που ακόμα δεν αξιώθηκα να κάνω ένα ποστ για να σας δείξω τα υπέροχα μέρη που πήγα το καλοκαίρι, να τα έχετε ως μπούσουλα για μελλοντικά ταξίδια. Υπόσχομαι να το κάνω... ;)
Μόλις προχθές συζητούσα με τον Νικόλα πόσο όμορφο ήχο έχει το βιολί και τι καλά που επιτέλους το βάζουν και στην μοντέρνα μουσική.
Πάνω στην blogοβόλτα μου την πρωινή, συντροφιά με τον πρωινό μου καφέ, πέρασα κι από δω που με περίμενε η ανάρτησή σου σαν δώρο καλημέρας.
Πολύ όμορφο το αφιέρωμά σου, άκουσα όλα τα video.
Τώρα κατεβάζω την μουσική του. Που πας και τους ξετρυπώνεις...
Καλημέρα!!!
Αλεξάνδρα μου καλημέρα!
Συμφωνώ για το βιολί και το αγαπώ πολύ. Αλλά δεν έχω παράπονο. Υπάρχουν πάρα πολλοί σύγχρονοι μουσικοί που έχουν κάνει εκπληκτικές ενορχηστρώσεις και μπάντες κοριτσιών και μόνοι τους, μας έχουν χαρίσει πολλές όμορφες μουσικές.
Άλλη βέβαια η χαρά του κλασικού, κι άλλη η ηχητική πανδαισία των τσιγγάνικων βιολιών ή των μεγάλων ορχηστρών.
Το Encore κατέβασες; Πολύ ωραίος δίσκος.
Φιλιά και καλό ΣΚ!
Είχα ακούσει για το πιο γρήγορο μπιστόλι αλλά για το πιο γρήγορο βιολί τώρα το ακούω. Το οποίον, επιπλέον, εκτός του ορθίως παίζει και γονυπετώς, δεν ξέρουμε ακόμη αν παίζει και πρηνηδόν ή υπτίως.
Τι σου είσθε οι γυναίκες, αγαπητή Γητεύτρια. Καταλαβαίνω σχεδόν πάντα γιατί γητεύετε αλλά μάλλον ποτέ από τι γητεύεστε (ή, για να είμαι ακριβής, από τι λέτε ότι γητεύεστε!)
Επ’ ευκαιρία, τι μου θυμίσατε: η συχωρεμένη η Αλίκη Γεωργούλη στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της «Απ’ τον Λένιν στον Βερσάτσε» αφηγείται το πως ερωτεύτηκε τον νεαρό και ωραίο βιολιστή (και επίσης συχωρεμένο) Βύρωνα Κολάση, τον οποίον εμείς γνωρίσαμε αργότερα ως ηλικιωμένο και ευτραφέστατο μαέστρο. Περιγράφει λοιπόν το σαγηνευτικό του παίξιμο και στενάζει με την κορμοστασιά και τα πλάνα μάτια του. Φαντάζεστε το γέλιο που κάνω συνδυαστικά, κάθε φορά που τον θυμάμαι στο Ωδείο να καταβροχθίζει μονομπούκι και με απόλυτη αφοσίωση ό,τι θα έφτανε για μια διμοιρία, ενώ άκουγε τις εξετάσεις μας. Κυκλοφορούσαν τότε πολλά ανέκδοτα επί του θέματος.
Φαντάζομαι λοιπόν (και ξαναγελάω χαιρέκακα) τον Λαφίτ σας μετά από κάμποσα χρονάκια, όταν θα ‘χει αποκτήσει το μπυροκοίλι του και τα σχετικά παρελκόμενα των συνοδευτικών αλλαντικών (καθότι ως γερμαναράς δεν θα τα γλυτώσει), και απορώ αν θα μπορεί να σαγηνεύει ακόμη με τις γονυκλισίες του. Σας ακούγομαι κακός, το ξέρω, αλλά σας καλώ να το δείτε φιλοσοφικά. Διότι η κακία είναι φαινομενική και κρύβει βαθύ μουσικολογικό ενδιαφέρον (που αλλού πήγε ο νους σας;) η δε φιλοσοφία συνάδει απολύτως με το χειμωνιάτικο πρωινό του Σαββάτου, όπου συμβαίνει ό,τι και στο γνωστό ανέκδοτο του φλύαρου λαγού με το συκοφαντημένο λιοντάρι....
jb
ΥΓ Και για να μην αισθάνεστε μειονεκτικά ως Ελληνίς, σας θυμίζω το ισόποσον του πειρατή σας που μεσουράνησε στο πεντάγραμμο καθώς και στα θήλεα της Μέσης και Στοιχειώδους Εκπαιδεύσεως ως το πιο γρήγορο ....πιάνο (της ομοηχίας συμπεριλαμβανομένης).
jb
Αγαπημένε μου
έχετε μια μοναδική, γητευτική ικανότητα να γαληνεύετε την ανταριασμένη μου ψυχή, που έχει πραγματικά αναστατωθεί, αυτό το υπέροχο, μουντό και ερωτικό σαββατιάτικο πρωινό, από το χρώμα της θάλασσας που βλέπω απέναντί μου(φανταστείτε ότι έχει το σκούρο ραφ της αεροπορίας με λίγες σταγόνες μαύρου ή το σκούρο ραφ που είχε το tailleur σε στυλ Coco Chanel, που φορούσε η Ava Gardner όταν την έκανε τσακωτή ο άντρας της να είναι έτοιμη να το βγάλει , παραδομένη στη λάγνα ματιά του Mickey Rooney). :)
Κι επειδή αναρωτιέστε από τι γητεύονται οι γυναίκες, θα σας απαντήσω από τι γητεύομαι εγώ και οι όμοιές μου που γνωρίζω καλά. Για τις... άλλες, δεν γνωρίζω και ευθύνη ουκ έχω.
Εμάς λοιπόν, που λέει και το τρολλ της μπλογκόσφαιρας(χρησιμοποιεί πάντα το απενοχοποιητικό πρώτο πληθυντικό), εμάς λέγω, μας γητεύει ένα κυρίως πράγμα(θα το πω λίγο γενικά): Αυτό που θαυμάζουμε!
Δώστε βάση αγαπημένε μου και θα καταλάβετε.
Όχι αυτό που μας αρέσει, έτσι απλά, όπως ο γλυκύτατος Γερμανός βιολονίστας. Αλλά αυτό που μας παίρνει το μυαλό. Αυτό που αδυνατούν να καταλάβουν οι απανταχού ανεγκέφαλοι ντελικανήδες που ρωτάνε με γουρλωμένα μάτια, τί έχω και δεν σου αρέσω ή αυτοί που νομίζουν ότι οι γυναίκες είναι βούρλα και γητεύονται με δυο τρεις λέξεις στη σειρά ή ατάκτως ερριμμένες, που έτυχε να γράψει κάποιος ή με δυο τρεις νότες που έβαλε σε καλή σειρά ένας άλλος ή με τα μαγικά πλήκτρα ενός τρίτου ή τα γκάζια του γρηγορογαμούλη κτλ.
Όχι. Κατηγορηματικά όχι. Αυτοί όλοι μας αρέσουν. Μας γητεύει όμως, μόνο το μυαλό που θαυμάζουμε και που δεν μπορούμε να ελέγξουμε ή να φτάσουμε. Απαραίτητη προϋπόθεση το χιούμορ. Το δικό μου αξίωμα είναι ότι: Άνθρωπος που δεν διαθέτει χιούμορ, είναι εξ' ορισμού επικίνδυνα βλάκας και ως εκ τούτου... αλάργα.
Όμως για να θαυμάσουμε το καλό μυαλό που διαθέτει και χιούμορ, πρέπει να μας έχει πείσει ότι διαθέτει και δικαιοσύνη, φυσική ευγένεια, δηλ εκ γενετής, διακριτικότητα, αφοσίωση, ανωτερότητα(με την έννοια του να βρίσκεται πάνω από μικροψυχίες και μιζέριες). Δεν είναι και μεγάλο το πακέτο που ζητάμε έτσι; Και όμως... αν το δει κανένας εδώ γύρω, τριγύρω, παραπέρα, 'κει που βόσκαγα τα πρόβατα, ας σφυρίξει...
Μεγάλη κουβέντα ανοίξαμε και είναι καυτό το θέμα, αλλά όλοι κάνουμε πως το προσπερνάμε και δεν μας αφορά. Προσωπικά με αφορά τα μάλα, αλλά μη σας ζαλίζω και σας χάσω. ;)
Ο Κολάσης έτρωγε τόσο ε; Ε ναι, είναι λίγο ξενέρωμα... χαχαχαχαχα
Την Ρένα Κυριακού εννοείτε, την πατριώτισσά μας; Αν όχι, με πιάσατε αδιάβαστη και πολύ θα χαρώ να με διδάξετε. ;)
Σας ασπάζομαι με θέρμη
ΥΓ. Εκτός από αυτά που λέει ο λαγός για να περνάει η ώρα, δε φοράει και κράνος!
Αν κι άργησα, σπεύδω προς άρσιν παρεξηγήσεως: τον καρηκομόωντα Κορκολή εννοούσα καλή μου, ο οποίος αφού έκανε θραύση με το αγγελικό του πρόσωπο και το χερουβικό του παίξιμο, ύστερα έγινε υπερπαραγωγή στον Τριανταφυλλόπουλο κουτουπώνων δεκατριέτιδα κορασίδα (τι πιο φυσικό, θα μου πείτε, αγγελούδι με αγγελούδι...)
Για τη μεγάλη Ρένα Κυριακού θα σας αφηγηθώ κάτι μελαγχολικό, άλλη φορά όμως, μη σας σκοτεινιάσω.
jb
jb
Ξέρω ότι είστε πολύ απασχολημένος αυτές τις μέρες και πολύ χαίρομαι, ειδικά σήμερα! Ανυπομονώ... και εύχομαι τα καλύτερα!
Τον καρηκομόωντα(απόλαυση η ομηρική λέξη για τον μακρυμάλλη) εννοούσατε λοιπόν... :)
Το αποκατέστησε το πάλαι ποτέ δεκατριάχρονο κοράσιον και ηρέμησε κι ο Μάκης των τηλεΔασών.
Όταν βρείτε χρόνο, θα χαρώ πολύ να διαβάσω την αφήγησή σας για τη Ρένα Κυριακού. Τρελαίνομαι για τέτοιες αφηγήσεις, πόσο μάλλον όταν προέρχονται από την υπέροχη πένα σας.
Και μη σας νοιάζει διόλου για το μελαγχολικόν του θέματος. Μαθημένη στο είδος... τόσο που αρχίζω να εθίζομαι και με προβληματίζω. ;)
Δημοσίευση σχολίου