Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Hijo de la luna! Και τις νύχτες που έχει πανσέληνο είναι γιατί το μωρό είναι χαρούμενο. Κι αν το μωρό κλαίει, χαμηλώνει το φεγγάρι Για να του φτιάξει μια κούνια...




Belle Perez - Hijo de la luna

Ένα από τα πιο όμορφα ισπανικά τραγούδια... αναφέρεται σ' έναν μύθο. Μια τσιγγάνα παρακαλούσε τη Λούνα (το φεγγάρι) μέχρι το ξημέρωμα, να τη βοηθήσει να παντρευτεί έναν άντρα τσιγγάνο με τον οποίον ήταν πολύ ερωτευμένη. Η Λούνα συμφώνησε και της είπε ότι μέχρι την πανσέληνο θα έχει τον άντρα που θέλει, αλλά για αντάλλαγμα ζήτησε να της δώσει το πρώτο παιδί που θα αποκτήσει από αυτόν. - Μα τί προσπαθείς να κάνεις; της είπε εκείνη.- Θες να γίνεις μάνα, ασημένια Λούνα και να αποκτήσεις παιδί; Η τσιγγάνα τελικά δέχτηκε τη συμφωνία, παντρεύτηκε τον όμορφο τσιγγάνο της, έκανε παιδί και ενώ το παιδί ήταν από πατέρα με το χρώμα της κανέλας, γεννήθηκε κάτασπρο! Με δέρμα ευαίσθητο, λευκό, απαλό και μάτια γκρίζα. Ο τσιγγάνος σαν το είδε, εξαγριώθηκε και μ' ένα μαχαίρι πήγε στη γυναίκα του και της είπε ότι αυτό το καταραμένο μπάσταρδο δεν είναι δικό του και αφού την πλήγωσε θανάσιμα, πήρε το λευκό μωρό και το εγκατέλειψε στο βουνό. Το απίστευτα συγκινητικό σ' αυτόν το μύθο, είναι η λαχτάρα της σελήνης να γίνει μάνα αλλά και η τρυφερότητα της μάνας που δείχνει να έχει το φεγγάρι στους παρακάτω στίχους:

Ανόητος όποιος δεν καταλαβαίνει διηγείται ένας θρύλος
ότι μια γυναίκα τσιγγάνα εξορκίζει τη σελήνη
μέχρι αυγή. Κλαίγοντας ζητούσε
να φτάσει η μέρα να παντρευτεί έναν τσιγγάνο

«Θα έχεις εσύ τον άντρα με το μελαμψό δέρμα».
Από τον ουρανό μίλησε η πανσέληνος
«αλλά σαν αντάλλαγμα θέλω τον πρώτο γιο
που θα γεννήσεις απ' αυτόν που όποια το γιο της θυσιάσει
για να μην είμαι μόνη σύντομα θ' αγαπηθεί».

Σελήνη θέλεις να γίνεις μάνα
Και δεν βρίσκεις αγάπη
Να σε κάνει γυναίκα
Πες μου ασημένια σελήνη
Τι σκοπεύεις να κάνεις
Μ' ένα παιδί από σάρκα
Το γιο της σελήνης

Από πατέρα κανέλα γεννιέται ένα παιδί
Λευκό σαν τη ράχη μιας ερμίνας
Με τα μάτια γκρίζα αντί της ελιάς
Παιδί της σελήνης αλμπίνο, «καταραμένη η στάμπα της
αυτό το παιδί είναι ενός χωριάτη κι εγώ δεν θα το κρύψω».

Σελήνη θέλεις να γίνεις μάνα
Και δεν βρίσκεις αγάπη
Να σε κάνει γυναίκα
Πες μου ασημένια σελήνη
Τι σκοπεύεις να κάνεις
Μ' ένα παιδί από σάρκα
Το γιο της σελήνης

Ο τσιγγάνος πιστεύοντας ότι ατιμάστηκε
Πήγε στη γυναίκα του με το μαχαίρι στο χέρι
«Τίνος είναι ο γιος; με απάτησες.»
Και θανάσιμα την πλήγωσε. Μετά ανέβηκε στο βουνό
Με το παιδί στην αγκαλιά κι εκεί το εγκατέλειψε.

Σελήνη θέλεις να γίνεις μάνα
Και δεν βρίσκεις αγάπη
Να σε κάνει γυναίκα
Πες μου ασημένια σελήνη
Τι σκοπεύεις να κάνεις
Μ' ένα παιδί από σάρκα
Το γιο της σελήνης

Και τις νύχτες που έχει πανσέληνο
είναι γιατί το μωρό είναι χαρούμενο.
Κι αν το μωρό κλαίει, χαμηλώνει το φεγγάρι
Για να του φτιάξει μια κούνια...


Tonto el que no entienda.
cuenta una leyenda
que una hembra gitana
conjuró a la luna
hasta el amanecer.
llorando pedía
al llegar el día
desposar un calé.
"tendrás a tu hombre,
piel morena,"
desde el cielo
habló la luna llena.
"pero a cambio quiero
el hijo primero
que le engendres a él.
que quien su hijo inmola
para no estar sola
poco le iba a querer."
Luna quieres ser madre
y no encuentras querer
que te haga mujer.
dime, luna de plata,
qué pretendes hacer
con un niño de piel.
a-ha-ha, a-ha-ha,
hijo de la luna.

de padre canela
nació un niño
blanco como el lomo
de un armiño,
con los ojos grises
en vez de aceituna --
niño albino de luna.
"¡maldita su estampa!
este hijo es de un payo
y yo no me lo callo."
Luna quieres ser madre
y no encuentras querer
que te haga mujer.
dime, luna de plata,
qué pretendes hacer
con un niño de piel.
a-ha-ha, a-ha-ha,
hijo de la luna.
Gitano al creerse deshonrado,
se fue a su mujer,
cuchillo en mano.
"¿de quién es el hijo?
me has engañado fijo."
y de muerte la hirió.
luego se hizo al monte
con el niño en brazos
y allí le abandonó.
Luna quieres ser madre
y no encuentras querer
que te haga mujer.
dime, luna de plata,
qué pretendes hacer
con un niño de piel.
a-ha-ha, a-ha-ha,
hijo de la luna.
Y en las noches
que haya luna llena
será porque el niño
esté de buenas.
y si el niño llora
menguará la luna
para hacerle una cuna.
y si el niño llora
menguará la luna
para hacerle una cuna.


H κλασική αγαπημένη μας εκτέλεση με ένα καταπληκτικό βίντεο-παραμύθι: Mecano - Hijo De La Luna


6 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

...τί γλυκιά ιστορία, Μαριάννα μου!Ξέρεις, κάθε φορά που έχει πανσέληνο, και τύχει να πάμε κάπου, ευτυχώς που οδηγεί ο Δημήτρης... εκείνος ο μπακιρένιος δίσκος τραβάει τα μάτια μου... ίδιος μαγνήτης! ...και πόσο μου λείπει το φεγγάρι της Αθήνας... όπως κι ο ήλιος σαν ανέτειλε στην Αιγιώτικη θάλασσα, δίπλα στον ιστορικό Σελινούντα...
Πάντα καλά, γητεύτρια μου,
Υιώτα στρατή
αστοριανή
ΝΥ

μαριάννα είπε...

Καλημέρα Αστοριανή μου!
Είδες πόσο τρυφερή ιστορία; Ανέκαθεν η Σελήνη ασκούσε μια έλξη μαγική στους ανθρώπους. Γι αυτό άλλωστε και ενέπνευσε όλους τους ποιητές, τους μουσικούς και τους ζωγράφους του κόσμου. Και τους σκηνοθέτες! :)
Αίγιο λοιπόν... Τί πανέμορφος τόπος!
Δεν θέλω να σε πληγώνω, αλλά έχουμε αυτές τις μέρες... όψιμο κατακαλόκαιρο!

Σου στέλνουμε την αγάπη μας εκεί μακριά!

Ρωμανός Σκλαβενίτης-Πιστοφίδης είπε...

Καλημέρα!
Νομίζω η Καμπαγιέ είναι κάπως καλύτερη, αλλά περί ορέξεως...
Αντιός

Vrakas Kostas είπε...

Αγαπημενη μου Μαριαννα!

Πολυ αγαπητο μας τραγουδι και παραμυθι!
Ποσες φορες δεν ακουσα την Carmen
να το τραγουδα στον μικρο;)
Ασε που..ο μπαμπας;) το "εβαζε" και στην συγχρονη εκτελεση του που συνεπεσε χρονικα!

Δυνατη επιθυμια,
συγκινητικη ιστορια,
Ισπανικη τρυφεροτητα!

Μια αγκαλια
και ενα φιλι!
Να εισαι καλα ευαισθητη ψυχη!

μαριάννα είπε...

Σ.Π.Ρ.

¡Buenos Días!:)

Κοίτα, εδώ διάλεξα βιντεάκια που βοηθούν στην περιγραφή του παραμυθιού και είναι και θαυμάσιες εκτελέσεις. Αυτή, της Βελγίδας Belle Perez, είναι μοντέρνο βιντεοκλίπ και πολύ πρόσφατο.

Η άλλη των Mecano, είναι η αυθεντική και ως αυθεντική, θεωρητικά, είναι η καλύτερη.

Οι Mecano είναι ένα ισπανικό, οικογενειακό γκρουπάκι, μπαμπάς-μαμά και παιδί. Ο μπαμπάς José Maria Cano το έγραψε το 1986, ο γιος ο Nacho Cano συμμετέχει ως μουσικός και η μαμά η Ana Torroja, τραγουδάει.

Αρχικά κυκλοφόρησε σε ένα δισκάκι 45άρι, σε βινύλιο, όπου στην
πλευρά A ήταν το Hijo de la Luna και στην πλευρά B το Te busqué.

Μετά ο ίδιος ο José Maria Cano, έκανε μεταφράσεις του τραγουδιού στα ιταλικά και στα γαλλικά. Στα ιταλικά και στα γαλλικά, το τραγούδησε πάλι η γυναίκα του και μετά πήρε το δρόμο τον πανευρωπαϊκό, όπου τον τραγούδησαν πολλοί καλοί τραγουδιστές.

Σε βερσιόν όπερα το τραγούδησε εξαιρετικά η Montserrat Caballé, που αρέσει σε σένα και στον Μποσκοΐτη, εγώ με τις υψίφωνες έχω ένα θεματάκι(αναγνωρίζω φυσικά την αξία τους, αλλά δε θα πιω και τον καφέ μου μαζί τους), εν αντιθέσει με τις μεσόφωνες που λατρεύω και τους τενόρους ή τους βαρύτονους.

Κι επίσης το τραγούδησαν καταπληκτικά η Sarah Brightman και ο δικός μας ο Μάριος Φραγκούλης πάλι σε βερσιόν κλασική.

Μετά το πιάσανε κάτι γκρουπ μέταλ, οι Stravaganzza, Haggard, Lyriel, Mors Principium Est... και βγάλανε τ' απωθημένα τους και τα ποθημένα τους. Πλάκα κάνω, καλά το είπαν οι Stravaganzza. :)

Όπως βλέπεις είχε πολύ μεγάλη επιτυχία παντού. Στα γράφω όλα αυτά ευκαιρίας δοθείσης, για να υπάρχουν για την ιστορία του τραγουδιού. Πάσα μου έδωσες και σ' ευχαριστώ γιατί μόνη μου βαριόμουν να το κάνω. ;)

Καλή Κυριακή και ¡Hasta pronto!

μαριάννα είπε...

Vrakas Kostas

Κωστή μου! Τί κάνεις γλυκέ μου; Έτσι μεγάλωσε η Κάρμεν το αστέρι σας; Τέλεια! Τυχερό παιδί!

Σε πεθύμησα. Χαθήκαμε...

Πολλά φιλιά κι από μένα και μια αγκαλιά μεσογειακή! ;)

Καλή Κυριακή!